Özgürlük, hayatın bize sunduğu en büyük lütfudur. Özgürlük önce düşüncededir, sonra mirastır, sonra kaybetmemek için savaşırsınız.
Pandemi belası yüzünden kısmen özgürlüklerin kısılması ile özgürlük düşüncelerim kıpraştılar!
Devletten altmış beş yaş üstü için uygulanan günde üç saatlik sokağa çıkma yasağının kaldırılmasını arz ediyorum.
Adaletli değildir!
Adaletli olmayan diğer tarafı da toplu ulaşım araçlarına 65 yaş üstünün alınmamalarıdır. Zengin sayılan özel otomobili olan insanlar, yakınları tarafından şehir içi sağlık ünitelerine götürebilecek yakınları olanlar istedikleri hastanelere, eczanelere veya herhangi bir yere gidebilmektedirler. Oysa özel aracı olmayan, yakınlarının da herhangi bir sebeple götüremeyeceği veya götürülmeyen insanlar hastanelere neyle gidecekler? Köylerde veya ilçelerde yaşayan insanlar ise çok daha özgürdürler.
Bu hiç adil değildir!
İş yeri olanlar, aracı olanlar, işlerde çalışanlar serbestler. Çalışmayan, iş yeri olmayan insanlar ise yasaklılar. İhtiyacı olan insan iş aramayacak mı, iş yeri açmak çabası olmayacak mı?
Hayatının zaten yüzde doksanını geride bırakmış insanları bundan sonra da eve hapsetmek doğru değildir. Bundan sonra insanlarda psikolojik çöküntüler, eklem rahatsızlıkları, kalp damar hastalıkları ortaya çıkacak veya bu hastalığı olanlarda durum şiddetlenecektir.
Devlet kendi üstüne düşen tedbiri olan aşıyı öncelik olarak tedarik etmelidir.
İnsanlar pandeminin ilk aylarında daha fazla maskeye, mesafeye veya temizliğe direnç gösteriyorlardı. Zaten bir kısmının ilaçla devam ettiği hayatlarında covid 19 salgınını fazla umursamıyorlardı. Şimdi çok daha dikkatli olabileceklerini düşünüyorum.
