Aradan kaç yıl geçti tam hatırlamıyorum ancak sanayide bir iş yaptırıyordum, bir erkek ve bir bayan iki turist de arabalarının bakımlarını yaptırıyorlardı. İki küçük koltuk, küçük bir masayı yere koydular ve masaya bir şişe su ve iki bardak koydular. Sonra ellerine birer kitap alarak dünyayı unuttular!
Masayı yerleştirirken; Türkçe “günaydın” demeyi de ihmal etmediler.
Sonra Fransa’da metroda, otobüste, garda, caddede insanların ellerinde kitaplar gördüm; cidden okuyorlardı!
Büyük amcam, babam kitap okurlardı!
Fahrettin amcam, 1977 yılında İstanbul’da yaşanan bir terör vakasından sonra milliyetçi bir gazeteden haberleri ve makaleleri okuduğumu görünce bana “en sağdan, en soldan ve her görüşten gazete haberlerini oku, makaleleri oku, fikrin doğru gelişmesi için bu şarttır” dedi. Evimizde o zamandan beri her görüşe sahip kitaplar vardır. Peyami Safa yanında Aziz Nesin, Makyavelli, İbni Haldun, Balzac yanında İmam Gazali okunurdu!
Bir fikir üretmenin yolu okumaktan, araştırmaktan, düşünmekten geçer!
Hayat bilgidir!
Bilgi hayatın kaynağıdır!
Türk Milleti hazırlanan bir tuzağa yeniden düşüyor!
Din üzerinden ve din için hakaretlere varan tartışmalar yapılıyor! Yanlış; baştan sona kadar yanlış!
İkincisi de geçmiş tarihe ait tartışmalar yapılıyor!
Hoş olmayanı; kulaktan dolma, araştırmadan yapılan tartışmalar ki sonu hakaretlere kadar gidiyor ki çok ama çok yanlış!
Bilgisizlikle yapılan tartışmalar genelde olumlu sonlanmazlar. Tartışmalar belgelendirildiğinde önem kazanır, bilgili kişilerin tartışmalarından olumlu sonuçlar yeni bilgiler çıkabilir.
Kulaktan dolma bilgi; bilgi değildir! İnsanları bir yere taşımazlar!
Bilgisizce yapılan tartışmaların sonucunda insanlar daha fazla zıt gruplarda daha çok birbirlerine düşman olurlar! Bu ancak emperyalist ülkelerin işlerine gelir. Her faturayı emperyalist ülkelere kesme alışkanlığından mıdır nedir; ben temelde böyle düşünüyorum!