Olaylar sebepleriyle beraber gündeme otururlar. Her olayın bir sebebi var ve düşünce burada başlar!
Belediyeler, karayolları yol çalışması yaparlar. Yol kenarlarına levha asarlar; “yol çalışması yapılmaktadır” diye! Biz yol çalışmalarından rahatsız olsak da, gördüğümüz yol çalışma tabelaları bize bir bilgi verir. Bu bilgi bizi rahatlatır!
Çünkü olduğu için rahatlarız!
Alıştığımız bir market, lokanta, Cami, lokal, dernek gittiğimizde kapalıysa; bozuluruz! Tadilattayız, taşındık, kederimizden dolayı gibi bir bilgilendirici küçücük levha bize çünkü ile başlayan bir mazeret sunar! Memnun olmasak da nedenini anlarız!
Ölüm aniden veya yavaşça gelir; kabulleniriz; sebebi ise; her canlının öleceğini bilmemizdir. Çünküsü belli; ezelden edilen takdirdir! Ama üzülür gene de kahroluruz. Oysa “Eğer bir canlıyı seviyorsan, bir gün öleceğini kabullenmelisin” der, Epiktatos!
Sigara/ içki veya herhangi bir zararlı madde için kullanıyorum demenin çünküsü varsa devam ederiz, çünkü aramak yerine, irademizi kullanarak terk etmeyi düşünürüz! Sigara veya bize zarar verecek bir maddeyi kullanmanın aslında çünküsü yoktur; biliriz! Sadece düşünürüz!
Hayatın kalitesi düşünmekle doğru orantılıdır! Akıl, bize nedenleri niçinleri veya daha fazladan soru sormayı emreder!
Soru sorulmayan bir dünyada akıla da ihtiyaç olmadığı kesindir.
Siyasette ise ülke açısından çok tehlikelidir!
Deliller, ihtiyaçlar, mazeretler, durumlar, B, C, D planları mevcut durumdan çıkmanın yollarıdır. Bu kesinlikle doğru düşünmekten, doğru bilgiden ve akıldan geçer!
Devlet erkânından başlayarak, sıradan insanlara kadar çünküler, sorular, nedenler önemlidir!
Cevapları daha da önemlidir!
Ve cevaplar da sorulara açıktır!
Çünküler de sorgulanmalıdır!
Sorgular da sorgulanmalıdır!
Bu aydın insanların yaptığı bir iştir!
İnanmazsanız hemen hemen sıfır sorunlarla yaşayan insanların ülkelerini realist olarak inceleyin; farkları görürsünüz!