AÇLIK, KAN VE GÖZYAŞININ GÖLGESİNDE DÜNYA GIDA GÜNÜ

Altay, konuyla ilgili şu açıklamayı yaptı:
“Her yıl 16 Ekim’de düzenlenen Dünya Gıda Gününde, alışılmış ve hiç değişmeyen temalara vurgu yapılır. Bu temalarında başını açlıkla mücadele çeker. Ancak bir tarafta milyon dolarlar harcayarak fazla kilolarından kurtulmak isteyen batı, diğer tarafta su, gıda ve ilaç gibi temel ihtiyaçlara sahip olamayan milyonlarca insanın salgın hastalıklarla mücadelesi değişmez. Dünya genelinde pek çok çocuk yetersiz beslenme nedeni ile ölürken, dünyada 1,5 ton yenilebilecek gıdanın çöpe atılması değişmez. Zengin her yıl daha fazla zenginleşirken, fakirin hali hiç değişmez. Bugün yoksulluk içindeki ülkelerde açlık ve sefalet yaşanırken, batı ülkelerin de yılda 150 milyon ton buğday heba olmaktadır. Bu kayıp, tüm fakir ülkelerdeki açlığı ortadan kaldırabilecek buğday miktarından fazladır. Amerikan Worldwatch Enstitüsü’nün Dünyanın durumu raporuna göre yeryüzünde hiç kimsenin yatağa aç girmemesi için 19 milyar dolara ihtiyaç olduğu belirtilmektedir. Buna karşılık dünyada sadece makyaj için 1 yılda harcanan para 18 milyar dolardır. Silahlanma için milyar dolarlar harcayıp, dünyanın bir ucundan diğer ucuna silah gönderen gelişmiş ülkeler, kişi başına düşen milli geliri ortalama 350 dolar olan Afrika ülkelerine kolayca yardım yapabilirler. Ancak kim aç kalmış, kim ölmüş birileri için önemli değildir. Amaç sadece güçlü olmaktır. Bu belirtilen sorunlara çözüm olunamayacaksa, 16 Ekim Dünya Gıda Günü her yıl neden yapılmaktadır? Dünyada adaleti, güvenliği ve yardımlaşmayı sağlamak amacıyla kurulan Birleşmiş Milletler (BM) ne iş yapar ? Myanmar'da Budistler masumlara bir parça ekmek vermezken, Filistin'in yarı açık cezaevinden farkı yokken, Suriye'de insanlar aç-susuz yurtlarından edilirken, Irak'ta her gün onlarca bomba patlarken, kısaca insanlar dünyanın pek çok yerinde açlık, zulüm ve işkence altında erirken Birleşmiş Milletler (BM) ne işe yarar ? Özetle dünyanın tarafsız ve adil hakeme ihtiyacı vardır. Yoksa söylenilenler uygulanmadıktan sonra insanlık adına yapılacak bir faaliyetin anlamı yoktur. Güçleri yettiği kadar faydalı çalışmalar yapan ülkeler, sivil toplum kuruluşları ve aktivistler bulunmaktadır. Ancak bunların alanları sınırlı olduğu gibi ulaştıkları kişi sayısı da azdır. Açlıkla mücadele edilecekse; Hiç kimsenin kendi penceresinden bakmadığı, bu bizden şu sizden diye ayrımın yapılmadığı, insana ve insanlığa gerçekten değer verilen, tarafsız ve çözüm odaklı organizasyonlara ihtiyaç vardır.”