Nezaketsiz hayat dişleri insanları çiğnemeye hazır! Hayatın bu yüzü çok zor; saygısız insanların hayata olumlu katkılarından söz edilemezken; yaşamları ağırlaştırdıkları ise bir gerçek!
İnsanların gençliklerinde, orta yaşlarında hatta yaşlılıklarındaki sağlıklı günler; ömrün sonbahara kavuşması ile beraber yavaşça yerlerini bulutlu, yağmurlu sonra da fırtınalı günlere bırakıyor!
Bu dönemde insanların tercihleri daha az yerine geliyor veya getiriliyor. Yönetim –varsa- yakınlarının kendi tercihlerine kalıyor; onlarda kalıcı çözüm yerine daha çok palyatif çözümlerle geçiştirmeye çalışırlar; insanın fikrini alana pek rastlanmaz!
Hayat zor ama son birkaç yılı çok daha zor!
Ve çoğu insan için artık ölümün bir kurtuluşu olduğu konusunda hemen herkes aynı görüşe geldiklerinde; yaşlı ve hasta için de duygusallığın zirvesinde ağır depresyonlu günler başlamış olur!
Doktor mu; ne lüzum var daha, doktor ne yapacak konuşmaları yanında doktorların da geriatri uzmanları dışında gerçekten yapacak çok işleri kalmıyor!
Bu tür yazılar okuyucu için genelde sıkıcı, iç karartıcı duyguları ihtiva ettiği için genelde sevimsiz olmaktadır! Hayatın bir yüzü acı ve ızdıraplar içerir ve ani ölümler müstesna insanlar bu durumlarla karşılaşacaklardır.
Ömürlerin uzadığı iddiası vardır; ama her şeyiyle herkese muhtaç olan bir yaşam şekliyle, aklı başından alan bir hastalıkla ne kadar güzeldir; tartışılır!
Aile düzeni genel toplum kurallarına, dini kurallara, insani değerlere göre terbiye almış sıkı aile bağları olan insanların hastalarına, yaşlılarına değer verirler. Hizmet etmeyi ibadet bilirler ki; Allah’ın emri de bu yöndedir. Sadece dünya hevesi ve hırsı için yetiştirilmiş egosu yüksek, menfaatçi şımarık insanlar aile bağlarına önem vermedikleri gibi; bakım ve hizmette de ortalarda göremezsiniz!
Hayatta nezaket, saygı, sorumluluk, empati esastır!
Bu dört kriter çocuklarımıza eğitim süreçlerinde verilmelidir; aileden alamayan, öğretim kurumlarından alabilmelidir.
Yaşlılık, hastalık, yoksulluk taşınması zor durumlardır. Bu durumlarla karşılaşan kişilerin yanlarında eşleri, çocukları, kardeşleri ve bütün akrabaları olmalıdır! Yük paylaştıkça herkes için daha hafifleyecektir.
İnsanoğlu biraz da aslında kurnazdır ki sorumluluğunu ya başkasına atar, ya yardım etmemesi için hep bir bahanesi vardır ki kendi dizlerinin üzerine çökene kadar!
Hayat paylaştıkça, saygılı ve sevgi dolu oldukça, empati yaptıkça ve düşene, hastaya, yaşlıya el uzattıkça güzel, kolay ve daha anlamlı!