Dile kolay, tam 7 yıl olmuş aramızdan ayrılalı. Önceki gün Türkü Paşa Raci Alkır’ın ölüm yıldönümüydü. Vay be, dün gibi. Oğlu sanatçı arkadaşımız Vahit Alkır, babasının bu ölüm yıldönümünde unutulmuş olduğuna vurgu yaparak facebook’daki hesabından zehir zemberek bir açıklama yaptı, başta STK’lar olmak üzere hemen hemen her kesimi vefasızlıkla suçladı. Gerçekten de baktım, şehirde onunla ilgili herhangi bir anma proğramı filan yoktu, olmadı.
Oysa daha son 10 gün içinde her biri de Raci Alkır gibi kıymetli sanatçılar Faruk Kaleli, Hulusi Seven ve Aşık Yaşar Reyhani farklı proğramlarla anılmıştı. Her üçü de özellikle Büyükşehir Belediyesi’ne ait İbrahim Erkal Sanat Merkezi’nde anılmıştı. Ama aynı anma proğramı Raci Alkır için yapılmadı, dolayısıyla buna oğlu Vahit Alkır da çok alındı.
Elbette ki bu konularda son derece hassas davranan ve bu tür etkinlikleri ile taktir toplayan Büyüykşehir Belediyesi’nin Raci Alkır’ı unutması mümkün değildir. Hele başında Ergün Engin’in olduğu bir İbrahim Erkal Sanat Merkezi Müdürü böyle bir şeyi hiç istemez. Kesinlikle bu konuda bir ard niyet olduğunu düşünmüyorum. Ama şurası da bir gerçek ki Raci Alkır her ne gerekçe ortaya konulursa konulsun o ölüm yıldönümüne rastlayan o gün bir şekilde anılmalıydı. Sadece bir tivıt ile böylesine önemli bir değer anılmış sayılmaz.
Dün Büyükşehir’den ilgili bir arkadaşla konuştum, bu konuda bir eksikliklerinin olduğunu ve bunu da kabul etmeleri gerektiğini belirttim. Elbette ki onlarda oğul Vahit Alkır’ın sitemlerine hak veriyorlar ama anma proğramı konusunda günde bir problem yaşadıklarını, en kısa zamanda kapsamlı bir anma proğram düzenleyecekleri bilgisini verdiler.
Dediğim gibi Vahit Alkır bu konuda patlamakda haklı ama açıkçası belediyenin de acımasızca suçlanmasını kabul edemedim. Bu vesileyle Raci amcaya rahmet diliyor, arkadaşımız Vahit Alkır’a da biraz daha sakin olmasını söylüyor, ‘’Raci Alkır bu şehirde iz bırakmış bir isimdir. O unutulacak, unutturulacak bir isim değildir, sen gönlünü rahat tut’’ diyorum.