Şekil, mananın önünde; buzdan devleşmiş bir ceset, önce beyindeki zincirleri kırmak lazım.
Nereden bakarsam bakayım; bir tarafım doğu bir tarafım batıya dönüyor. Kuzey- güney batıda da doğuda da var. Gelişmiş ülkeler nedense benim duruşuma göre batıda ve kuzeyde kalıyorlar.
Sosyoloji bilimi bana göre batıyı ve bana göre doğuyu hayat felsefesi ve bütün davranışlar olarak mercek altına almasına almıştır da ben ne kadar farkındayım onu bilemiyorum.
Cemil Meriç, önce doğuya yüzünü döndüğünü, sonra batıya döndüğünü söyler; “ışık kaynağı orada” der. Yüzü batıya dönük olarak doğuyu da terk etmez, Hintli ile selam sabahı kesmez.
Bizde kapılarını sıkıca felsefeye kapatmış insanlar, okuyup yorumlamaktan çok dinleyip, itaat ve biat edip, yorumlamaktan sıkıca imtina ederler.
Aidiyet bulunduğum doğu- batının cıvık karışımındaki yerlerde oldukça sert ve yoğun. Bulunduğum yer ne batı ne doğu; doğunun kıskacı altındaki katmanlarda düşünce yerini dinlemeye ve zorunlu kabullenmeye etmeye terk etmiş.
Korku; gerçek sorunlardan çok vehimlerden, peşin hükümlerden kaynaklı! Sorunlarla baş etmek çabası yerini korkulara terk etmiş. Küfürde, küfre gitmek korkusunu yaşamak burada!
Şirk batağında yüzende, şirke gitme korkusu zirvede.
İlahi Kitap ki gelmesinde ve korunmasında şüpheye yer yoktur, okunup anlaşılması kolaylaştırıldığı da yeminle teyit edildiği halde rivayetlerle İlahi emirler haklarında hiçbir delil indirilmemiş olanlar tarafından değiştirilebilmektedir.
Oku ilk emir, oku emrinin bulunduğum doğu kurnazlığı ve batı üçkağıtçılığının tesiri ile sadece harf öğrenmeye indirgenmiş. Arap harflerinin doğru okunması ilim haline getirilmiş. Anlam kayıplarda; bulunduğumuz yerde yerini şekle bırakmış.
İlim, bilgi üretmiyor. Bilgi taklit; hayata geçmiyor.
Şekil, mananın önünde; buzdan devleşmiş bir ceset, önce beyindeki zincirleri kırmak lazım.
Sonra okumak, sonra bilgilenmek ve sonra bilgiyi harekete geçirmek!
Önceden önce doğru hakkında doğru bilgilere sahip olmak!
Mananın şekilden önce olduğunu kavrayabilmek!