Vedat REFAYELİ
2018 yılının, yani geçen yılın 19 Mayıs’ı 20 Mayıs’a bağlayan gece.
BB Erzurumspor, Bursa’da oynanan play-off final maçında Gazişehir’i penaltılar ile elemiş ve adını Süper lige yazdırmıştı. O maçın çok kahramanı vardı ama biri vardı ki, o ‘en kahraman’dı!
O kahramanın adı Hakan Canbazoğlu’ydu. Kurtardığı penaltılar ile Erzurum’a 20 yıl sonra süper ligi kazandıran Hakan Canbazoğlu, bir anda herkesin yerinde olmak istediği adam olmuştu.
Yaptığı iş öyle kolay iş değildi. O yüzden de daha ilk geceden herkes ‘heykeli dikilecek adam’ gözüyle baktı o Hakan’a. Havalanında coşkuyla karşılandı o Hakan.
Adına şiirler yazıldı, şarkılar söylendi. İşte o dünün heykeli dikilecek olan Erzurum’un kalecisi bugün çok kötü günler yaşıyor, gel de içerleme bu duruma. Dünya bir günlük demek ki! Sehiç’i bulmuş Hakan’ı yitirmiştik bir kere!
Transfer döneminde çok istemeyerek de olsa Bolu’ya giden tecrübeli file bekçisi, sanırım bugün en çok da Erzurum’dan gelecek destek mesajlarına ihtiyacı var.
Dün arkasından methiye dizenlerin bugün onu arayıp sormadıklarına da eminim ki kahrediyordur. Kaldı ki öylesine efsane bir kalecinin gidişi de hiç camiaya yakışan bir gidiş olmamıştı. Sessiz sedasız gitmişti Bolu’ya.
Zaten morali bozuktu giderken. Yeni takımında çıktığı iki maçta da kötü saha sonuçları, onun moralini iyice bozmuştur.
O yüzden diyorum ki gelin bu Hakan’a hiç değilse bu zor günlerinde bir telefon açalım, mesaj gönderelim, yanında olduğumuzu gösterelim.
Ne dersiniz. Vefanın sadece İstanbul’da bir semt adı olmadığını gösterelim mi ona?