Daha dün gibi hatırlıyorum, Haziran ayının ortalarıydı. Teknik Direktör Taşkın Güngör ikinci kez Erzurum’a gelmişti. Kulüp Başkanı Saim Özakalın, futbol şube sorumluları İbrahim Bulut, Sabri Gökhan Genç, Müfit Öge ile diğer yöneticiler Serdar Kömeç, Muharrem Özdemir ve Kadir Ovat kulüpte başkanın makamında oturuyorlar. O dönem transfer zamanı olduğu için telefonların biri susmadan diğeri çalıyor. Erzurum’a davet edilen futbolcularla görüşmeler yapılıyor. Neyse ki; sözü uzatmayalım. Transfer bitiyor ve her zamankinden önce takım yeni sezon hazırlıklarına başlıyor. Kalabalık bir futbolcu ordusu, peşinde koşan taraftar ve hazırlık maçlarında alınan başarılı sonuçlar ile takımın performansı taraftarı umutlandırıyordu. Hazırlık döneminde her şey mükemmeldi.
Sonrası zaman geldi, çattı ve lig başladı. Ama kötü bir sürpriz yaşandı. Dakika bir gol bir Erzurum:0-Ayvalıkgücü:1… Bu kötü sürprizin ardından Kayseri Şeker deplasmanında elde edilen zafer ve Kupadaki Antalya galibiyeti, bizi iyice havaya sokmuştu. Ancak iç saha fobisini hesaba katmamıştık, Balçoca beraberliği Sakarya yenilgisi… Neyseki takım deplasmanlarda coşuyordu. Bu coşku İzmir deplasmanında son buldu. Bergama’da mağlup olarak deplasman hobisinden de oldu, Erzurum… Tüm bunlar yaşanırken dönüp puan cetveline baktık ki, BB Erzurumspor’un 6 mağlubiyeti, 6 galibiyeti, 3 beraberliği ve 21 puanı bulunuyor. Attığı 16 gole karşılık kalesinde 18 gol görmüş. Anıl gibi başarılı bir file bekçisine sahip mavi-beyazlılar eksi 2 averajla 10. sırada yer alıyor. Gerçi hemen üzerindeki dört takımında 21 puanı bulunuyor. Yani bir galibiyet anında takımın puan cetvelinde nereye çıkacağı malum. Bu tabloda bir kan değişikliğine gidildi. Teknik Direktör Taşkın Güngör ile yollar ayrıldı. Güngör yarım kalan işini tamamlamak için Erzurum’a gelmişti, ama kaderin cilvesi, futbolun en acımasız yönü, ligin ilk devresini göremeden Erzurum’dan gitti.
Evet!...Taşkın Güngör’den boşalan koltuğa o kadar çok talipli çıktı ki, yönetim bu taliplerin arasından Turhan Özyazanlar’ı seçti. Özyazanlar ile sözleşme imzalandı. Özyazanlar önceki gün eşofmanlarını giyerek “Bismillah” dedi ve işe koyuldu. İlk iş olarak futbolcuları ile bir toplantı yaparak “Beyaz bir sayfa açıyoruz” açıklamasını yaparak futbolcularına da bir nevi gözdağı verdi. Yani ligin ilk yarısının son iki haftasında futbolcuların göstereceği performans onların ikinci devre öncesinde Erzurum’da kalıp kalmayacaklarını da bağlayacak. Gerçi bu takımdaki futbolcularının kötü bir performansta tümünün gönderileceği anlamına gelmiyor. Ama futbolun doğasında olan bir şey… Nasıl ki, Erzurum ara transferde kadrosuna yeni birkaç isim katacaksa; bu takımdan da gidecek futbolcu olacak. Bu son derece doğal.
Ama görünen o ki; Erzurum, ligin kalan 19 maçlık periyodunda gerçekten yeni bir sayfa açıyor. Artık taraftara ısdırap veren 3. Lig’den bir an önce kurtulup, kendimizi 2. Lige atmanın zamanı geldi. Eğer iki maçı Erzurum iyi atlatabilirse, zirve ile de arasında uçurum olmadığına göre, ligin ikinci devresinde çok şeyler değişir. Yani atalarımızın dediği gibi “Köprünün altından daha çok sular geçer’ Yeter ki, Erzurumsporlu futbolcular inansın ve kendilerine güvensin. Gerisi çorap söküğü gibi gelir. Zaten sporda hava işi değil mi, bir müsabakayı kazandığında öz güven kazanıp, rakiplerine de psikolojik üstünlük sağlamıyor musun? Hesap ortada… Futbolcular düşünüp karar verecekler ve kendi kaderlerini kendileri çizecek. Bizden hatırlatması…
Turhan hoca, “Silivri maçı öncesinde beyaz bir sayfa açtık” diyor. O zaman bizlerde bu beyaz sayfa içinde takım, taraftar, yönetici, teknik heyet bütünleşmesini sağlayıp, hedefe ilerlemekten başka bir çaremiz yok. Bu böyle biline… Burada yazıma noktayı koyarken, geçtiğimiz günlerde hayatını kaybeden ve benimde hem şahsına, hem ailesine ve hem de çocuklarına sevgi ve saygı beslediğim Mustafa Kokarcan’ın ölümüne üzüldüğümü belirtir tüm Erzurumspor sevdalılarına baş sağlığı dilerim. Erzurumspor’a mesaisini ve çok şeylerini harcayan Kokarcan’a Allah’tan rahmet diliyorum. Nur içinde yatsın ve mekanı cennet olsun. Erzurum gerçekten önemli bir değerlerinden birini Dadaş Mustafa’yı kaybetti. Ne diyelim ölümden kaçış yok. Bu acı kayıp karşısında dua etmekten başka bir şey gelmiyor elimizden…