Fuat Çerkezoğlu, yaşayan halk ozanlarının en büyüklerinden biridir.
Öyle ki…
Ustadır, üstattır…
Ne sazında ne sözünde “hilaf” yoktur.
Ustalarından ne öğrendiyse onları söyledi, hakikat yolunda ne doğruysa onu kıble edindi.
Çerkezoğlu, yeri geldi Emrah oldu, alıp başını diyar diyar dolaştı. Yeri geldi Sümmani oldu diyar-ı Gürcistan’da hatta ustanın kendi ifadesiyle diyar-ı Kürdistan’da sazının tellerine dokundu.
Çerkezoğlu milli, yerli ve tam da bu toprakların ozanıdır.
Anadolu’yu çaldı, Anadolu üzerine söyledi..
Sazından ve sözünden öte hiçbir şey ondan öteye geçmedi.
Biraz Emrah, biraz Sümmani ve belki de tam olarak Reyhani idi…
Haksızlığa itiraz etti, masumun yanında durdu, zalime asla boyun eğmedi…
Çünkü o gerçek bir ozandır…
Bu ülkenin türküsünü söyledi, bu ülkeyi sevdi, bu ülke için ömrünü verdi…
Yeri geldi her vatanperver gibi onu da hırpaladılar, onu da üzdüler, onu da dış kapının mandalı gördüler…
Ama o hiç bunlara küsmedi, kırılmadı ve yılmadı..
Geçenlerde lütfedip bendenizi aramıştı Fuat Çerkezoğlu…
Hal hatır faslından sonra öğrendim ki Fuat Çerkezoğlu, Hilalkent’teki evinde saz ve söz diyor yine…
Siz Çerkezoğlu olsaydınız başka ne yapardınız ki…
Şairin tuttuğu takım olmaz ama illa da Fuat Çerkezoğlu için bir kamp tayin etmek gerekirse o şudur:
Vatanperver, milliyetçi, özgürlük savunucusu ve yiğit bir Dadaş…
Güç karşısında eğilip bükülmedi, egemenler için şarkı söylemedi…
O bu toprakların ozanı olarak bu toprakların kavruk sesi oldu.
PKK en çok onu tehdit etti, çünkü o Kürt’ün Türk’le etle tırnak olduğu türküsünü söyledi yıllarca…
Aç kaldı ama kimseye mendil açmadı.
O, bu şehrin bu coğrafyanın ve elbette ki bu mazlum milletin şairidir…
İşte size o büyük ozandan, Türk askeri, Mehmetçiğe atfen yazdığı bir şiir
İstiklal va'deden cumhuriyeti ne şartlar altında kurdu Mehmedim El bastı Kur'an'a yemin eyledi koruyacam diye yurdu Mehmedim
İnme yükseklerden ey şanlı hilal Elbetteki göklerdedir istikbal Denizde balina havada kartal Karada tatbikat kurdu Mehmedim
Yedi ülke birden açtılar savaş Gururlu vakarlı eğilmeyen baş Kanını harç etti bedenini taş Sınırlara duvar ördü Mehmedim
Bir anda çalındı İstiklal Marşı Tekbir sedaları çınlattı arşı Vatan millet için düşmana karşı Yay gibi göğsünü gerdi Mehmedim
Çerkezoğlu yazdı milli destanın Her yerde söylenir şerefin şanın Kendisine kurşun atan insanın Tutup yarasını sardı Mehmedim