“Beni anlıyor musun”? Bir tembih gibi, bir ikaz gibi; bak anladın mı? Anlamadınsa “bir daha bir daha” der, “sor”.
Veya “Anladın mı?” diye her konuşmada sıklıkla sorulan sorunun anlamını.
Ördek Hüsnü’nün anladığı gibi değil elbette.
Hüsnü’ye arkadaşı; “yağmur yağacak, galiba” demiş!
Hüsnü “Sen bana ördek dedin” demiş. “Ne alakası var?” demiş arkadaşı. Hüsnü; “Yağmur yağacak, göller oluşacak, göle ördekler inecek ya, bu yüzden bana ördek demek istedin” demiş!
Yanlış anlama böyle bir şey!
Ya doğru anlama?
Söz çakmaktan söz etmiyorum!
İma’dan da!
Doğru anlayabilmek, doğru iletişim insanların hayatlarına anlam katar!
Doğru anlamamak, anlayamamak hayatı zorlaştırır!
Leyla Navaro; “Konuş ki seni duyabileyim” diyor! Navaro daha çok çocuk konuşmalarının anlamlandırılması ve anlaşılması gereken mesajlardan söz etmekle beraber, büyükler için de eminim ki konu aynı önemdedir.
Gerçek dinlemekten söz ediyor!
Davran ki; seni anlayabileyim!
Çocuk- büyük davranışlarının değerlendirildiğinde de ciddi mesajlar alabilir siniz?
Bir iletişim esnasında dinlememek büyük kayıplara sebep oluyor! Bu söz diyalogunda da böyle, yazı okurken de böyle.
Anlamamaya sıklıkla kötü örnek teşkil eden köşe yazılarına yapılan yorumlarda rastlıyorum!
Bir köşe yazarı kardeşim veya ben bir yazı yazıyoruz; altında bir yorum var ki sormayın!
Yazıyı okumadan, yazının başlığına göre yapılan yorumlar var, ya da yazıyla alakası olmayan, yorumlayanın kendi dünyasındaki kızgınlığıyla yazılan yorumlara rastlıyorum.
Bir yazıdan bazen öyle farklı yorumlar çıkaranlar var ki; aynı konudan söz etmediğinizi anlıyorsunuz. Yorumcu başka şeyler söylemeye çalışıyor. Anlamadığını düşünüyorsunuz.
Evde, ailede, sokakta, işte iletişim kırılmalarının en geçerli sebebi ya aynı konudan söz etmemek, ya da yanlış anlamak.
Mesela; kişi doktora gidiyor. Doktor sırtının ağırıp ağrımadığını soruyor; hasta gece uykusundan söz ediyor veya kolunun uyuştuğunu söylüyor. Oysa cevap sırtının ağrısıyla ilgili olmalı.
Yani; anlamamak!
Hani yazar diyor ya hanımına;”Hayatta beni bir kez anladın, o da yanlış anladın”!
Genelde bir film seyrederken veya ortaklaşa bir kitap okurken; film veya kitabın akışı sırasında bir konuşmanın niçin yapıldığını, çevrenizdekilere sorarsanız; insanların bazen o sizin için çok önem arz eden konuşmayı duymadığına bile şahit olabilirsiniz!
Film veya kitaptaki (makaledeki) “niçin” sorularınızın cevabı; filmi veya kitabı anlamanın anahtarıdır.
İzlenen eserin (kitap-film) felsefi derinliğini kavramak anlamaktır!
Mesajı almak anlamaktır.
Toplumdaki maraz; karşılıklı olarak genelde anlaşılmadığımız yönünde.
“Beni anlayamıyorlar”, “beni anlamıyorsunuz” sıklıkla karşılaştığımız iletişim yakınmalarıdır.
Anlamanın yolu çok iyi dinlemektir. Geştalt: “Dinleyenler kavga etmez, kavga edenler dinlemezler” diyor.
Okumak, diyaloga girmek ne kadar önemli ise; anlamak o kadar önemlidir.
Anlamaya çalışmalıyız.
Kim ne yazmış, felsefi derinliği nedir, ne demek istemiş, doğru değerlendirip, doğru anlayabilmeliyiz.
Anlamak; çoğu problemi çözer.
Anlamak; düşünmekle, bilgilenmekle, soru sormakla ve çok iyi dinlemekle gerçekleşir.
Anlamadan hayatın anlamını yakalamak, hayatta huzuru yakalamak için gereklidir.
Taksim Olaylarında bir Sevgi Vardı ki!
Taksim Gezi Parkı olaylarını ibretle seyrettim. Herkesin bir fikri ve tarafı var elbette. Olayları kendince yorumlayanlar, başkalarının fikir ve iradeleriyle veya siyasi yorumlayanlar var elbette. Ülkesine sahip gerçek sevenlerinin ertesi gün ellerinde poşetleriyle bir gün önceki kalıntıları toplamak için gelenlerdi.
Ellerine sağlık.
