Aile; bir çocuğun dünyaya gelmesinin meşru zeminidir. Çocuğun ilk deneyimlerini kazandığı en önemli kurumdur. Çocuğun en güzel ve en önemli eğitim yeridir.
Bütün anne-babalar çocuklarının iyi bir eğitim almalarını isterler. Çocukların başarısında; ebeveynlerin tutumu, çocuğun kapasitesi, okul ve öğretmen kriterlerini saymak mümkündür ancak düzenli bir aile hayatı, çocuğun okul başarısındaki en önemli faktördür.
Çocuk; okul hayatında yaşadığı aile hayatının izlerini mutlaka taşıyacaktır.
Yeni bir eğitim-öğretim yılı başında çocuklarımızı hayata hazır, kendine güvenen, sağlam karakterli şahsiyetler yetiştirmek için her şeyden önce bir anne olarak edindiğim tecrübeler ve gözlemlediğim ilişkiler sonucunda naçizane bazı tavsiyelerimi sizlerle paylaşmak istiyorum.
Öncelikli olarak çocuklarımızla doğru iletişim kuralım. Doğru iletişim karşısındakini olduğu gibi kabul etmek ve ona güvenmekle başlar. Çocuklarla doğru iletişim kurulamazsa, onları zararlı alışkanlık ve arkadaşlıklara itme eğilimi yükselir.
Çocuklarımızı kimseyle kıyaslamayalım. Çocuklarımızın her zaman özel ve önemli olduğunu bilip, bilmenin de ötesinde hissettirelim. Başkalarıyla kıyaslama yerine, kendisiyle rakip olma özelliğini kazandıralım. Bunu yaparken her çocuğun kapasitesinin, yeteneğinin birbirinden farklı olduğu gerçeğini unutmayalım.
Çocuklarımıza sorumluluk duygusunu kazandıralım. Çocuğumuzun yaşına ve gelişim düzeyine uygun sorumluluklar verelim. Demokratik bir aile ortamı yaratalım. Çocuğun kendi kendine düşünmesini sağlayıp, isteklerini ifade etmesini isteyelim. Kendi sorunlarını kendisinin çözmesi için zaman verelim. Sadece onlara rehberlik yapıp uzaktan takip edelim.
Onları kitap okumaya teşvik edelim. Çocuğun zeka seviyesinin ve ifade etme yeteneğinin okuduğu nispette artacağını bilip, bu düşünceyi çocuklarımıza aşılayalım. Bunu aile içerisinde bir kütüphane meydana getirerek veya çocuğumuzla beraber özel okuma saatleri oluşturarak geliştirelim.
Çocuklarımızın olumlu yönlerini takdir edelim. Özgüvenlerini artırmak adına, onların olumlu yönlerini destekleyelim.
En önemli gerçeklerden biri her konuda önce kendimizi eğitmemizdir. Bilinçli ve eğitimli ebeveynler olarak çocuklarımıza kaliteli bir yol haritası çizebiliriz. Onlarla iletişim halindeyken söz ve davranışlarımızın tutarlı olmasına dikkat edelim. Samimi davranışlar sergilemek onların güvenlerini kazanma noktasında büyük önem ihtiva etmektedir. Periyodik aralıklarla öğretmenleriyle görüşmeyi ihmal etmeyelim. Edindikleri arkadaş ve arkadaş gruplarına dikkat edelim.
Yıl sonunda çocuklarımızın aldıkları karneler aynı zamanda bizim karnelerimizdir. Karne, ulaşılması gereken bir amaç değil, başarıya götüren bir araçtır. Karnelerdeki notlar ne olursa olsun, hayattaki en yüksek notun yüce yaradanın size bir çocuk bahşetmesi olduğunu unutmayın. Başarısızlıkların mutlaka bir telafisi vardır. Ancak bozulan aile – çocuk ilişkisi ve örselenen “SEVGİ” çok zor telafi edilir. 
