Huzur içinde yenen yavan ekmek, endişe içindeki ziyafetten iyidir derdi her zaman Muhyettin Aksak.
Onu ilk tanıdığımda hiçbir zaman da inkar etmediği ve her zaman da çekinmeden söylediği tablacılık mesleğini yapıyordu. İnşaat Mühendisi olmasına rağmen çok sevdiği tabla ticaretini devam ettiriyordu.
Ta ki o çok çok sevdiği aktif siyasete atılacağı zaman. Önce Refah Partisi’ne İl Başkanı oldu, sonrasında da Yakutiye’ye Belediye Başkanı seçildi. Ardından vekillik. Hem de iki dönem. Yıllara dayalı bir tanışıklık ve dostluğumuz oldu.
Bir çokları gibi benim de sayısız anım vardı, fırsat olursa zaman zaman anlatırım. Yanında olduğumuzda hep kazançlı olduğumuzu hissederdik. Çünkü o öğreten de bir adamdı. Yerine göre davranan bir insandı. Mücadele adamıydı. O, bu şehirde iyi ki ıskalamamışım dediğim, tanımaktan büyük mutluluk duyduğum adamlardandı. Doluydu, varlığı da yokluğu da gören biriydi. Uzun zamandır hastaydı, geçtiğimiz hafta içinde de vefat etti.
Erzurum’da iz bırakan adamlardandı. Belediye Başkanı iken Bosna Caddesi’ni açarak, milletvekiliyken de belediyede ki işçilerin kurumlara gönderilmesi kararlarında ki imzası ile derin iz bıraktı. Bugün eğer özellikle de ilçe belediyeleri rahatsa bunda o gün vekil olan özellikle Aksak’ın büyük rolü var. Onun sayesinde havuz sistemi gerçekleşti, binlerce işçi kamu kurumlarına aktarıldı, belediyelerin mali yükü hafifledi.
Hem başkanlar hem çalışan işçiler onun sayesinde rahatladı, önlerini görmeye başladılar. Bana kimse masal anlatmasın. Yakından biliyorum. O karar bizzat Aksak’ın sayesindedir. Allah rahmet eylesin, sadece Aksak ailesi değil, Erzurum çalışkan, idealist bir evladını kaybetti.
HAFTANIN AS KARESİ!
Her gördüğümde buruk bir mutluluk yaşıyor, bir gülüyor bir üzülüyorum. Arşivime aldığım, çok önemsediğim bu fotoğrafı paylaşıyorum bu hafta. İçinde derin anlamlar yüklenen, altına içinden gelen çok şeyi yazacağın bir fotoğraf..
TUTTUĞUM BABA SÖZLER: Bir kez yalanını yakaladığın birinin, bin kez doğrusunu sorgularsın..
DUVARIN DİLİ: Aklım çıkıyor da aklımdan çıkmıyor!
