Her Ramazan ayında olduğu gibi bu Ramazan ayında da sahur davulcuları gündemde..
Gelişen teknolojik gelişmelere rağmen vatandaşları sahura kaldırma geleneğini yaşatan davulcular, şehrin muhtelif semtlerinde gece mesaisi yaparken, kimileri gene davulcuları görmediğini duymadığını söyler oldu.
Artık evlere de para toplamak için gelen, gelmeye başlayan davulcuların da boy gösterdiği Erzurum’da, çoğu vatandaş ile davulcular görülüyor ki, karşı karşıya geliyor yine.
Vatandaşların çoğu, yine gelen davulculara ‘’Ben sizi ne gördüm ne duydum. Ne parası istemeye geliyorsunuz?’’ diye serzenişte bulunurken, bakıyorum da yakın çevremde de 10 gün geçmesine rağmen ne bir davulcuyu gördüğünü ne de bir davul sesi duyduğunu söylüyor, ciddi ciddi dert yanıyor.
Sanki davul ile sahura kalkanmış gibi!
*
Bana göre artık bu konu kapanmalıdır.
Bir şekilde o davulcular, seslerini duyalım, duymayalım, görelim, görmüş olmayalım, en azından atadan, dededen gelen o geleneği yaşatıyorlar diye saygı duyalım, sahip çıkalım.
Her şeyden önemlisi önemseyelim, hoş benzin yakmıyoruz!
Bir şekilde geleneğin yaşatılması adına gece vakitlerde sokaklardalar, kıymetli bir iş yapıyorlar.
Çalınan davula, çalan davulcuya değil, o geleneğin devam ettiren o eyleme bakmak gerekir.
Davul bahane, gelenek şahane diyorum, daha başka da bir şey demiyorum, bu benim son kararımdır.
