“Dünyayı iyilik kurtaracak”, Dostoyevski, Budala adlı eserinde bu deyimi kullanıyor. Dünyayı iyilik kurtaracak buna şüphe duymuyorum. Bunun için iyi insanlara ihtiyaç var. İyilik olması için birkaç iyi insan!
İyilik çoğalmalı, çoğalabilmeli ki dünya kurtulsun, kötülüklerden!
Asıl sorun insanların çoğusunun kötülük hakkında doğru bilgiye sahip olmaması ve her insanın ve hatta her kötünün kendisini “iyi” sanmasıdır. Kötü olduğunu, dünyaya, insanlara, doğaya, hayvanlara zararlı olduğunu düşünmüyor çünkü!
Rüşvetle veya herhangi bir kanalla çocuğunun bir kuruma atanmasını sağlayan, bu işleri yapan ve yaptıran kendilerini hâlâ iyi insan olarak görüyorlar(!), ilginç! Arada kaç kişinin mağdur olduğunu hiç umursayan yoksa; iyilikten söz etmemiz söz konusu olamaz!
Yalan söyleyen, iftira eden, şiddet gösteren, dedikodu yapan, insanları kırıp döken, vefası olmayan, büyük küçük, yaşlı, hasta, düşkün, fakir fukara demeden sadece kendisini düşünen ve egosuna hizmet eden ve paraya tapan insan iyi insan olabilir mi?
Elindeki çöpü yere atan, balkondan sokağa eşya fırlatan, kimsenin görmediği yerde kendini dünyada yalnız ve her şeyi kendisine hak gören iyi insan olabilir mi?
Ağaç kesen, çiçek sevmeyen, sanattan habersiz, estetik ruhu olmayan, nazik, kibar olmayan iyi insan olabilir mi?
Mutluluk, huzur yerine menfaati için taklalar atan insan; sen ne zaman mutluluğun anlamını kavrayacaksın?
Yaptığı, ürettiği işlere hile hurda karıştıran, insan sağlığını bir avuç paraya değişen insanlar, zehir saçan tarım ürünlerini, zehirli gıdaları insanlara altın tepside sunanlar, fahiş fiyatla iş yapan esnaf, bire on kâr ile satan tüccar, stok yapan tacir, spekülasyonla insanların yatırımlarına konan tefeci zihniyetli tıraderler, siz ne zaman iyi insan olacaksınız?
İyiliğin sözlük anlamı; “karşılık beklemeden yapılan yardım”!
İyiliği bir maddi yatırım olarak değil, insanlığa bir yatırım olarak yapmalı! İyilikler tohum gibidir, mutlaka yeşerirler ve meyvelerini verirler!
Karşılaşmalarda bir selam, bir tebessüm, bir güleryüz bir iyiliktir. Gönülleri fetheder. İnsanların sizden emin olmaları, güvenmeleri bir iyiliktir.
Hintli düşünürler felsefelerinde “insanlara zarar vermiyor ama iyilik de yapmıyorsanız, iyi insan olamazsınız”, demiş! Upanişadlar’da, “İyiliğe tutunan iyi yoldadır, zevk vereni yeğleyen asıl olanı kaçırır” derler!
Yerdeki bir çöpü kaldırmak, parkta ağaç kıranı uyarmak, komşuna bir tabak pişirdiğinden göndermek, iyilikler ve kötülükler o kadar yan yana ve iç içe geçmişler ki, çok ince bir kırılma noktasında yolları birbirini kesiyor.
Siz yine de içinizden geçen ilk iyilik duygusunu değerlendirin, iyilik beklemeye gelmez, kötülük gelen bir iç duygunuzu da egonuzla beraber gömün gitsin!
Dünya iyilikle çok daha güzel olacak, buna kalpten inanıyorum.