1970 ve 80’lerde Kavak Mahallesi’nin sosyo-ekonomik yapısı hiç de homojen değildi. Birçok eski mahalle gibi. Zengini de fakiri de, hırlısı da hırsızı da, delisi de velisi de, hocası da şergedesi da aynı sokakları adımlardı, komşuydular birbirine.
Kavak Mahallesi’nin çocukları Aziziye İlkokulu’nda “merhaba” dediler okula. Halkın “bloklar” dediği, Şehitler yolundaki İmar İskân Evleri, Dağ Mahallesi’nin önemli bir kısmı, Eski Tortum Garajı civarı, yeni yeni yapılaşan Şükrüpaşa’nın ve Kavakkapı’nın (Doktor Celal) çocukları da Aziziye İlkokulu’na devam ediyorlardı.
Kavak Mahallesi’nin az yukarısı Rüştü Paşa ve Gazi, Dağ Mahallesi’nin kuzey kısmının çocukları da Halit Paşa İlkokulu’nda okudular.
Büyüklerimizden duyduğumuza göre Aziziye İlkokulu’nun bulunduğu sahanın 1960’lardan evvel bir kısmı Jandarma’ya ait kışla iken bir kısmı mezarlıkmış. Arazi istimlâk edilince önce Aziziye İlkokulu sonra 50.Yıl Ortaokulu ve Cumhuriyet Lisesi yapıldı bu araziye. En sonunda da Hemşirelik Yüksek Okulu, Sağlık Meslek Lisesi vb. okul yapıldı. Jandarma kendisini Şehitlerle Sanayi Mahallesi’nin başlangıç noktasında tren raylarının hemen üstündeki küçük alana çekti, halen orada faaliyetlerini sürdürüyor. 80 İhtilali öncesi ve birkaç sene sonrasına kadar Jandarma Kışlası’ndaki erlerin eğitimi mahallenin cadde ve sokaklarında devam ederdi. Mahallemiz asker botuyla ve “Vatan sana canım feda!” gibi haykırışlarla, zaman zaman “Yaylalar” gibi asker türküleriyle inlerdi. Biz çocuklar bazen askerlere eşlik eder, onların yanında onlar gibi bağırarak koşardık. Sabah sporu.
İlkokula giderken sadece saydığım mahallelerin çocuklarıyla değil, daha birçok mahallenin çocuk ve delikanlılarıyla, ergen kızlarıyla caddeleri doldururduk. Bilhassa 50.Yıl Ortaokulu ve Cumhuriyet Lisesi Mahallebaşı’ndan Sanayi Mahallesi’nin bitimine kadarki tüm mahallelerin gençlerinin devam ettiği okullardı. Eskiden Aziziye Kavşağı, sonra 50.Yıl Kavşağı adını alan kavşakta kendiliğinden bir eğitim kampüsü oluşmuştu. Okulların dağılma saatleri cıvıl cıvıl olurdu cadde ve sokaklar… Her yaştan ses, sese karışırdı. Evvel zamanda toplumun her açıdan çok önünde olan öğretmenlerin etrafında öğrencilerden ışıl ışıl bir hale oluşurdu, okul yolunda…
Evet, bugün aynı yerde Cumhuriyet Kız Teknik Lise, 50.Yıl Ortaokulu, Fatma Seher Anaokulu, Cumhuriyet Lisesi, Sağlık Lisesi, Adalet Yüksek Okulu, İnşaat halinde bir İmam Hatip Lise/Ortaokulu var. Yani toplam 7 okul bitişik bahçelerin içerisinde. Bu okullara giden öğrencilerin o muhitte, belli saatlerde cadde ve sokaklarda ciddi kalabalık oluşturuyor. Bu okullara yakın dağ mahallesinin ve eskiyen mahallelerin sosyo-ekonomik durumu dikkate alındığında, şehrin dezavantajlı grupların ve ailelerinin bu okulların etrafında kümelendiği düşünüldüğünde bu kadar çocuk ve genç her türlü suç çetelerinin potansiyeli pozisyonuna düşme riskini taşımıyor mu?
Çoğunun annesi babası ayrı, anne veya babasından biri hapiste, ekonomik durumu çok kötü olan bu çocuklar ve gençler, bilhassa kız çocukları art niyetli insanların ve suç örgütlerinin kolayca kandırabilecekleri kıvamdalar…
O halde okul ve çevresi güvenliği çok daha önem arz ediyor, benim eski muhitimde… Madem yedi okul sırt sırta vermiş, bu kadar masum canı gün boyunca ağırlıyor; o halde bir an evvel bu yedi okul, geniş güvenlik tedbirlerinin alınacağı bir kampus haline getirilmelidir. Okulların bloklar tarafına bakan duvarlarına en az iki metrelik istinat duvarı örülmeli, 50.Yıl caddesi tarafında, eski derenin kenarında yıkılmaya yüz tutmuş metruk evler dümdüz edilmeli, buraya bir yan yol yapılarak yapılacak kampüsün girişi cadde tarafından verilmelidir. Yahut bu düşünce ve kaygılar göz önünde bulundurularak Erzurum Büyükşehir Belediyesi, valilik ve kaymakamlıklar gerekli çevre düzenlemesini bir an evvel yapmalıdır.
Yokluğun, yoksulluğun, suça meyilli çocukların en yoğun yaşadığı muhitte Cumhuriyet Lisesi Müdürü Fırat Yıldırım hoca, etrafına enerji ve ışık saçan bir güneş gibi. Bir okul müdüründen ziyade bir kanaat önderi, toplum gönüllüsü… Fırat Hoca, öğrencileri, aileleri barakadan bozma evlerinde ziyaret eden, gençlerin umudu olmaya, onların elinden tutmaya çalışan evvel zaman öğretmenlerinden… Eski mahallemi gezerken nasıl içim burkuluyor, nefesim boğazımda düğüm düğüm oluyorsa bir o kadar gözlerimde ıslak umut oldu Fırat Hoca ve ekibi…
Bu kadar dezavantajlı bir muhitte Cumhuriyet Lisesi’ni şehrimizdeki birçok özel okuldan daha ileri standartlara getirebilmiş. Çalmadık kapı bırakmamış. Üniversiteden, kaymakamlıklardan, iş adamlarından, muhtarlardan birçok kapı o çaldıkça açılmış… Cumhuriyet Lisesi’ndeki her genci evladı gibi seviyor Fırat Hoca ve öğrenciler de hocalarını… Meselâ okulda sanılanın aksine ders disiplini fevkalâde… Belki Erzurum’da en iyisi… Düşünün okulda zil kullanılmıyor. Ders giriş ve çıkışlarını öğrenciler kanıksamış, iç disiplinlerini geliştirmişler. Hocalar öğrencilere değerli olduklarını hissettirmeye çalışıyorlar, böylelikle onları suç örgütlerinin eline düşmekten korumaya çalışıyorlar. Birçok gencin gelecek kaygısı yok, kızların umudu yok… Hocaları çırpınıp duruyor bu masum ve yalnızlaşmış gençler için.
Cumhuriyet Lisesi’ni herkesin gezmesini dilerim… Bir öğretmen, bir idareci farkını ve etki gücünü görmek için… İnsanını, memleketini dert edinmiş bir kişi, büyük bir güç demektir. Yeter ki bu güce destek olalım.
Evet, Erzurum Büyükşehir Belediye Başkanı Sayın Mehmet Sekmen’in ve Sayın valimiz Ahmet Altıparmak’ın, bu önemli konuyu gündemlerine alacaklarına eminim.
firat hocamin özveri̇li̇ çalişmalari çoçuklar i̇çi̇n duyduğu kaygilari ve dişarda o öğrenci̇ler i̇çi̇n verdi̇ği̇ mücadeleyi̇ takdi̇r ve tebri̇k edi̇yorum. umarim bu hocalarimizin sayilari artar ve daha i̇yi̇ makamlarda bu şehri̇ temsi̇l ederler.