Onun adı, ‘Zor günlerin adamı’naçıkmıştı... Ama ben onun en zor günde bile yüzünü somurttuğunu hiç görmedim. Kimden bahsediyorum, önceki gün ansızın aramızdan ayrılan efsane başkanlardan Kıyasettin Yüksel’den…
Kıyasettin başkan (Gıyas ağabeyi) daha önceki yazılarımda da belirtmiştim. Onun başkanlığı döneminde toy bir gazeteci olarak görev yaptım. Kıyasettin Yüksel’i eski gazeteci ağabeylerimiz daha iyi tanırlar, belki de onlarla yüzlerce anıları olmuştur. Çünkü adam, Cemal Polat ve Hamza Cimilli ile birlikte Erzurumspor’a damga vuran bir spor adamıydı.
Biz kendisi ile kısa süreli olarak birlikte çalışma şansı yakaladık, ancak kendisinden o kısa süre içerisinde çok şeyler öğrendiğimiz bir gerçek…
Öncelikle Kıyasettin Yüksel’den dik durmasını öğrendik, çünkü kendisi dimdik ayakta kalan ve bütün zorluklara göğüs geren bir Erzurumsporluydu. Karşılaştığı her türlü zorlukta bile, zorlukların üstesinden gelmesini bilen birisiydi. Sorunu pratik çözen bir kulüp başkanıydı, onun içinde birlikte çalıştığı yönetici arkadaşlarına büyük tecrübeler kazandırmıştır.
Zorlukların üstesinden geldiği için adı ‘Zor günlerin adamı’na çıktı. Aslında Kıyasettin Başkan’ın zor günlerin adamı olmasının esas nedeni onun sık sık Erzurumspor’a başkan olmasından kaynaklanıyordu.
Nasıl ki, o yıllarda Rahmetli Cumhurbaşkanı Süleyman Demirel, DYP lideri olarak sık sık başbakan olarak iktidara geliyorduysa, Erzurumspor içinde iktidarın adı Kıyasettin Yüksel’di…
Yüksel, 1980 ile 1992 yılları arasında Erzurumspor’a damgasını vuran başkandı. Hatırladığım kadarıyla üç kez ayrı ayrı dönemlerde kulüp başkanlığına geldi ve o dönemlerde de Mavi-beyazlılarda uzun süre başkanlık yaptı. Zaten başkanlık rekoru O’nunla Cemal Polat’ta…
Evet!...İşte belirli dönemlerde Erzurumspor’un başkanlık konusunda başı sıkıştığında, kulüp sahipsiz kaldığında ilk aranılan isim Kıyasettin başkan olurdu. O da hiçbir zaman kendisine, Erzurumspor’un zor günlerinde yapılan başkanlık tekliflerini geri çeviremezdi.
Çünkü,Erzurumspor onun evladıydı. Kendi işyerlerini ihmal eder, ama Erzurumspor’u ihmal etmezdi.Mavi-beyazlı kulübün kuruşunun hesabını yapardı. Bin kez düşünür bir transfer yapardı. Ama Erzurumspor’u getirdiği adamlarda adam gibi adamlardı. Takımı için canını dişine takarlardı. Kıyasettin Yüksel, başkanlığı boyunca hiç şampiyonluk sevinci tatmadı, ama bize de büyük coşkular yaşattığı bir gerçek. Ben ve benim yaşlarımdaki Dadaşlar onun sayesinde Erzurumspor aşığı olduk.
Erzurumspor’da çalışırken sorunların yığınla dolu olduğu anlarda bile yüzündeki tebessümü eksik etmeyen, kendine özgü giyimi ve imajı ile dikkatleri üzerine çeken, Erzurum’un önemli bir simasıydı KıyasettinYüksel…İşte o ulu çınarı dün dualarla ve büyük hüzünle uğurladık ebedi istirahatgahına...
Sen Erzurumspor’un gülen yüzüydün, Mekanın cennet olsun, nur içinde yat büyük Erzurumsporlu Kıyasettin Yüksel…
Not: Dün onun başkanlığında Erzurumspor formasını giyen bir çok futbolcu cenazede Yüksel’e son görevini yaptı. Ama Tolunay Kafkas’ın çelenk göndermesi ve taziye mesajı yayınlatması beni fazlası ile duygulandırdı. Ayrıca Trabzonlu olan Muzaffer Bilazer, Mutlu Dervişoğlu ve Eyüp Saka, Kıyasettin Yüksel’le hiç çalışmalarına rağmen taziye mesajı yayınlattı, işte Trabzonlu’nun spor adamına olan vefası. Erzurumlulara duyurulur, tabi eğer anlayabilirsek.
