Her adım atışta yüreğim sızlar,
Sensiz mahzun kaldı bizim sokaklar,
Artık ne sen varsın ne hatıralar,
Sensiz virane oldu bizim sokaklar…
Ferdi Tayfur’un bu şarkısını dinleyip de hüzünlenmeyen yoktur sanırım. Eskiye dair her şeyimiz birer birer yok oluyor. Malum harıl harıl kentsel dönüşüm yapılıyor Erzurum’da. Her mahalle de hızla beton binalar yükseliyor. Sökülen her evle hatıralarımız da yok olup gidiyor. Peki ama sökmeden yapmak mümkün değil mi? Mümkün elbet. Ama… Aması var işte..!
Venedik'te Burano adlı bir mahalle var. Eski binalar sökülmüyor, elden geçiriliyor ve rengârenk boyanıyor. 2 bin 700 kişinin yaşadığı mahallede bu işi belediye yapıyor. Ve bu mahalleyi görmek için milyonlarca insan akın ediyor. Ya peki 16 bin 920 kişinin yaşadığı, rengârenk evleri, taş döşeli sokaklarıyla eski binaların boyayla şahesere dönüştüğü İstanbuldaki Balat. Kentsel dönüşüm yapılmadan oluşan bir başka çekim merkezi.
Hatırlar mısınız? 2016 yılında Ali paşa mahallesindeki birkaç sokakta mimar Şenay Feyzioğlu’nun fikri, dönemin Yakutiye belediye başkanı yüksek mimar Ali Korkut’un desteğiyle 47 bina ve 120 daire rengârenk boyanmıştı. Çalışmayla mahalle bir anda görülmesi gereken yerlerden birisi olmuştu. Herkesten de alkış almıştı. İpek Ongun’un dediği gibi; ‘’Ey makyaj, sen nelere kadirsin..!’’
Şimdi akıma yıllardır göz ardı edilen, 6 bin 700 nüfuslu Sanayi mahallesi geldi. Belediyelerin yıllardır uğramadığı semtte boş ev sayısı sürekli artıyor. Neyse ki, Yakutiye belediyesi bu yaz kaldırım çalışması yaptı da sokaklara renk geldi. Hani diyorum Burano ya da Balat’taki gibi bir çalışma burada yapılsa, evlerin dış cepheleri rengârenk boyansa hoş olmaz mı? Hem mahalle elden geçirilmiş olur, hem de yapanlar puan kazanır. İki fırça, birkaç kutu boyayla el âlem çekim merkezi yapıp, görsel şölen sunarken, bizim mahallenin eksiği ne?
Hem ne demişler; ‘’Makyaj, karıncalı görüntüyü full HD yapma sanatıdır’’. Bence bir düşünün efendim..!
