Roman tadında bir belgesel olan Yanık Dere’nin bilinmeyen yönlerinin anlatıldığı, toplantıya oldukça kalabalık bir izleyicinin iştirak ettiği gözlendi.
İstanbul Erzurumlular Kültür ve Dayanışma Vakfı Yönetim Kurulu Üyelerinin ev sahipliğinde bir araya gelenler arasında, Vakıf Yönetim Kurulu üyesi Mücahit Güngör, Av. Hüryaşar Ziyaettin Sezer, Kadın Kolları Başkanı Bilge Seval Alakuştekin, Neslihan Arzu Keteci, MTTB eski Genel Başkanı Rasim Cinisli ve çok sayıda davetli izledi.
Yanık Dere romanının hüzünlü var oluş hikayesini Mehmet Dağıstanlı şöyle anlatıyor; “Yanık Dere, Erzurum’un doğusunda Aziziye Tabyaları’nın batısında, Tabya ile şehir arasında Palandöken dağlarından süzülerek akan suyu şehre getiren ince, sıradan bir dereydi. Benim çocukluğumun geçtiği yerlere yakındı burası. İlkokul yıllarında sevgili öğretmenlerim bizi derenin bulunduğu yere götürüp: ”İşte burası Yanık Dere’dir.” dediler. Anlattılar neden Yanık Dere olduğunu; ama biz bir şey anlamadık o yıllar. Fakat içimde, hafızamda hep bir yanık dere kalmıştı ne olduğunu tam bilmeden. Hafızamda bir de Mahallebaşı semtinde ‘Fransız Hastahanesi’ kalmıştı. O da ilkokulu okuduğum Mahallebaşı’nda hemen okulumuzun karşısındaydı. Üç katlı, yıkık, yer yer yanık izleri olan ve sadece duvarları ayakta kalan harabe, taş bir bina. Sonra nenemin kardeşinin Ermeni askerlerince sandıkta süngülenişi anlatılırdı çocukluğumda. Çocukluğumda o eve her gidişimde o sandığı görürdüm. Sonra duyduklarım ve okuduklarım: on bir kişinin idamı, Gürcükapısı’nda Seyidov ve Belediye Başkanının katledilmesi, Ezirmikliler; evlere, odalara, ahırlara doldurularak katledilen insanlar… Bütün bunlar beni tekrar Yanık Dere’ye götürdü. Ermeni askerlerin türlü bahanelerle şehirden topladıkları Erzurumlular’ı bu dereye götürüp kurşunladıklarını, kimilerini sırt sırta bağlayıp kurşunla ya da süngüyle öldürdüklerini, bununla da yetinmeyip üzerlerine gaz dökerek yaktıklarını, dereden günlerce su yerine kanın aktığını tespit ettim onlarca eser ve anılar arasından. Yanık Dere, Erzurum için çok önemli yermiş meğerse. Bunu çok geç anladık; ama iş işten geçti artık” diyerek sunumunu gerçekleştirdi. Romancı ve edebiyatçı Mehmet Dağıstan’lı Türk milletinin geçmişte yaşanan kötü şeyleri unutmasının da bir anlamı olabileceğini kabul ediyor ancak bir şeye itirazı var; “Geçmişte yaşananların hafızalardan belgelere geçirilerek geleceğe bırakılmasının zorunluluğu var. Ama biz bu alanı hep ihmal ettik.”
Program sonunda, yazar Mehmet Dağıstanlı Yanık Dere isimli kitabını imzaladı, katılımcılarda kitap temin ettiler.
İstanbul Erzurumlular Kültür ve Dayanışma Vakfı Yönetim Kurulu Üyelerinin ev sahipliğinde bir araya gelenler arasında, Vakıf Yönetim Kurulu üyesi Mücahit Güngör, Av. Hüryaşar Ziyaettin Sezer, Kadın Kolları Başkanı Bilge Seval Alakuştekin, Neslihan Arzu Keteci, MTTB eski Genel Başkanı Rasim Cinisli ve çok sayıda davetli izledi.
Yanık Dere romanının hüzünlü var oluş hikayesini Mehmet Dağıstanlı şöyle anlatıyor; “Yanık Dere, Erzurum’un doğusunda Aziziye Tabyaları’nın batısında, Tabya ile şehir arasında Palandöken dağlarından süzülerek akan suyu şehre getiren ince, sıradan bir dereydi. Benim çocukluğumun geçtiği yerlere yakındı burası. İlkokul yıllarında sevgili öğretmenlerim bizi derenin bulunduğu yere götürüp: ”İşte burası Yanık Dere’dir.” dediler. Anlattılar neden Yanık Dere olduğunu; ama biz bir şey anlamadık o yıllar. Fakat içimde, hafızamda hep bir yanık dere kalmıştı ne olduğunu tam bilmeden. Hafızamda bir de Mahallebaşı semtinde ‘Fransız Hastahanesi’ kalmıştı. O da ilkokulu okuduğum Mahallebaşı’nda hemen okulumuzun karşısındaydı. Üç katlı, yıkık, yer yer yanık izleri olan ve sadece duvarları ayakta kalan harabe, taş bir bina. Sonra nenemin kardeşinin Ermeni askerlerince sandıkta süngülenişi anlatılırdı çocukluğumda. Çocukluğumda o eve her gidişimde o sandığı görürdüm. Sonra duyduklarım ve okuduklarım: on bir kişinin idamı, Gürcükapısı’nda Seyidov ve Belediye Başkanının katledilmesi, Ezirmikliler; evlere, odalara, ahırlara doldurularak katledilen insanlar… Bütün bunlar beni tekrar Yanık Dere’ye götürdü. Ermeni askerlerin türlü bahanelerle şehirden topladıkları Erzurumlular’ı bu dereye götürüp kurşunladıklarını, kimilerini sırt sırta bağlayıp kurşunla ya da süngüyle öldürdüklerini, bununla da yetinmeyip üzerlerine gaz dökerek yaktıklarını, dereden günlerce su yerine kanın aktığını tespit ettim onlarca eser ve anılar arasından. Yanık Dere, Erzurum için çok önemli yermiş meğerse. Bunu çok geç anladık; ama iş işten geçti artık” diyerek sunumunu gerçekleştirdi. Romancı ve edebiyatçı Mehmet Dağıstan’lı Türk milletinin geçmişte yaşanan kötü şeyleri unutmasının da bir anlamı olabileceğini kabul ediyor ancak bir şeye itirazı var; “Geçmişte yaşananların hafızalardan belgelere geçirilerek geleceğe bırakılmasının zorunluluğu var. Ama biz bu alanı hep ihmal ettik.”
Program sonunda, yazar Mehmet Dağıstanlı Yanık Dere isimli kitabını imzaladı, katılımcılarda kitap temin ettiler.
Editör
Son Güncelleme: 11.03.2013 12:45
