Vedat REFAYELİ

Yaşlılık bir dağa tırmanmak gibidir.

Çıktıkça yorgunluğun artar, nefesin kesilir.

Artık yaş ilerledi, özellikle iş dünyasındaki gençler ile tanışırken öncelikle onlara babalarını, amcalarını soruyorum.

Oradan bir bağ kurayım istiyorum.

Ve her defasında da yakından tanıdığım ağabey veya arkadaşlarımın çocukları olduğunu öğrenince de iyice anlıyorum.

Ben bayağı bir yaşlanmışım diye.

Yanda fotoğrafını gördüğünüz gençlerin çoğu ile çok da hukukum yok.

Onları babalarından yana tanıyorum.

Babalarını tanımıyor olsam, onlar da söylemese, yabancıdır diye umursamayacak, vurup geçeceğim.

Mesela fotoğrafta olan gençlerin belki adlarını da bilmiyorum ama babalarını tanıyorum.

Rahmetli Yüksel Yurttaş ve Kamil Polat, Eyüp Gözgeç ve Suat Midilliç’i tanıyorum mesela..

Görüyorum ki çoğu halen daha iş dünyasında faal olan ağabeylerimin çocukları bugün sahne almış durumda.

Onlar da en az babaları kadar sektörlerinde bir hayli iyi ve işlerine dört elle sarılmışlar.

Herbiri babalarından devraldıkları bayrağı taşıyorlar.

Hem de daha akılcı ve istikrarlı bir şekilde..

***

Zaman zaman farklı platformlarda da olsa gördüğüm gençler geleceğimizin teminatları.

Babalarının bıraktığı yolda gidiyorlar.

Allah uzun ömürler versin, başarılarını daim etsin, onların sayesinde Erzurum emin ellerde.

Sektörlerinde başarılı olan, iz bırakan babalarını asla ne mahcup edecek, ne de aratacaklar.

Herşeyden önce günümüz şartları karşısında nasıl pozisyon alacaklarını bilecek kadar modern dünyanın gerekliliğine göre hareket ediyorlar.

Ayrıca alanlarında iddialı gördüğüm ve de rasyonel biçimde akılcı, rantabl yatırımlar ve projeler ile yoğunlaşmalarından keyif aldığım bu gençler ile bir Erzurumlu olarak övünüyorum.

Yolları açık olsun.

Biz yaşları ilerleyenlerin birinci görevi onlara inanmak ve başarılı olmalarını dilemek.

Çünkü biliyorum ki gençlik bir milletin geleceğe dair en kıymetli hazinesidir.

Bu benim son kararımdır.