Emekli bir ilaç camiası emektarı olarak hemşire hanımlarımız için duyduğum saygı ve şükranı daha fazla hak ettiklerini düşünüyorum. Ve yılda senede bir günle de bu minnetimizi ifadeyle haksızlık ediyorum.
Ancak bir anne çocuğunun vücut ifrazatlarından, atıklarından iğrenmez!
Demek ki hemşire hanımlarımızı önce bu gözle değerlendirmeliyiz!
Hastanede uykusuz gecelerin uykusuz melekleri!
Herkesin uykuda olduğu gecenin bir saatinde, uykusuz ve umutlu- umutsuz halinizle hastanızın yardımı için koştuğunuz insanın unvanıdır; hemşire!
Ağzından çıkan bir umuda ihtiyacınız olduğu insandır!
Sizi teselli eder; onlarca bakmakla mükellef olduğu hastalarının içinde herkese vakit ayıran, koşan insandır; hemşire!
Doktor -hasta arasındaki tedavi işlemi sürerken güçlü bağ ve yardımcıdır! Derdinizi doktor’a en iyi hemşire hanımlarla anlatabilirsiziniz!
Hele hastanız yoğun bakım gerektirecek bir durumdaysa; bütün hastalar öz evladı gibidir; hemşire hanımların!
Tecrübesiyle umutlanır, suskunluğuyla ölümü yakın edemediğiniz hastanızın durumunu tahmin edebilirsiniz!
Fahrettin Amcam, Kemal Amcam on yıl arayla rahmetli olduklarında iki hemşirenin gözyaşlarının minnet ifadesidir; bana bu yazıya yazdıran!
Kaç kişiyle ağlamışlardır; kim bilir?
Kaç kişiye gözlerinin içi parıldayarak “korkmayın, bir şey olmaz, İnşallah” demişlerdir!
Hayatında yolu defalarca hastanede yatmaktan geçmiş rahmetli Anacığım; kaç hemşireyle oldukça yakın ünsiyet kurmuştur? Kaç hemşire Annem için hiç de görevi olmadan ekstra ve mesaisi dışında yardım etmiştir?
“Teyzeciğim, sen gel hastanede beni bul, ben seni muayene ettirir, bakarım” demiştir?
İletişimin anahtarı güler yüz, samimiyet ve sihirli tatlı bir dil kullanmaktır!
Niçin esirgiyoruz ki? Esirgediğimizde neler kaybediyoruz; bir bilebilsek!
2010 yılında Nöroloji servislerindeki yoğun bakım ünitelerini çalışırken ziyaret ettiğimiz hemşireler, şuuru kapalı olan ve belki de artık normal hayata dönmeyecek hastalara gösterdikleri “ana şefkati” merhamet ve sevgilerine yakından şahit olmuşumdur!
“Merak etme, atlatır/ atlatırsın” derken kaç hastaya müthiş olumlu psikoloji yükleyerek psikoterapilerini yapmışlardır; kim bilir?
Doktora soramadığınız hastanız hakkındaki bilgileri hemşirelerle doğru bir iletişim içindeyseniz bu beyaz meleklerden alabilir siniz!
Tıbbın vazgeçilmez yardımcıları, psikoterapistleri ve uykusuz cefakâr çoğu zamanda gizli kalan emektarları, emekçileridir; hemşirelerimiz!
Son zamanlarda toplumun şuursuz şiddetine maruz kalmayı bütün doktorlarımız, hasta bakıcılarımız gibi hemşirelerimiz de hiç hak etmemektedirler!
Hemşirelerimize bir şiddet veya yanlış uygulandıktan sonra bütün sağlık çalışanlarının yüzlerine bakmaya cesaret edebilmemiz bile toplum olarak bir ayıbımızdır!
Kendisine uzanan yardım eline kötü söz ve kötü muamele etmek insanlıkla bağdaştırılamaz!
Onlar; bir gün mutlaka hayatımızın bir yerinde yolumuzun kesişeceği beyaz meleklerdir!
Bu yüzden kıymetlerini iş olsun diye değil; gerçek anlamda bilmeliyiz!
Hemşireler yabancı olduğumuz bir şehirdeki bile belki de tek tanıdıklarımız, tek kardeşlerimizdir!
Medyada, kamu spotlarında, okullarda, Camilerde sağlık çalışanlarına normal davranışlar anlatılmalı ve insanımıza bu konuda gerekli sorumluluk yüklenmelidir!
Hemşirelerimizi özverilerinden ve çalışma azimlerinden dolayı kutluyor; istenmeyen olumsuzlukların morallerini bozmamasını umuyorum!
Leyla, Necla, Ayfer, Neşe Hemşire hanımların Anacığıma iyiliklerini nasıl unutur, nasıl inkâr edebilirim?
Hemşire; kardeşse eğer, her kardeş layık olduğu saygı sevgiyle buluşturulmalıdır!
budur sözün bittiği yer.