Öteden beri kar şehrinde, kış şehrinde, buz şehrinde yaşıyorsan mutlaka kış ve buz sporları yapmışlığın olması gerektiği kanaatini taşırım.
Hele de bu şehir bar ile de anılıyorsa, bar şehri olarak da biliniyorsa mutlaka bar da bilmişliğin şart oğlu şarttır.
Ben miyim bu coğrafyanın gereğini yapan, elbette ki hayır.
Bir küçük kayak macerası, az biraz buz pateni, o kadar.
Bir şekilde ekonomiye dayalı diyerekten kış ve buz sporları yapılmamış olsa dahi illa ki bar oynamışlığın çok daha gerekli olduğunu sanıyorum.
Hele de ben gibi yetişkinler için bu olmazsa olmaz diye düşünüyorum.
Ne zaman bar konusunda bir sohbet ortamı olsa, suçlu psikolojisi ile bi köşeye siner, az önce her konuda sular seller gibi olan ben susar, yapışır kalırım oturduğum yerde.
Konu dağılsa da suçluluk psikolojisinden kurtulayım isterim.
Ömrüm boyunca mevzu bar olunca hep böyle olmuşumdur.
Sanırım o utançla geldim, o utançla gideceğim.
Onca imkanımız olmasına rağmen bara ilgi duymamış olmam, bar oynamıyor olmam beni kahretmiştir.
Sanırım bir çoklarınız da aynı düşünüyordur.
Hele ki bar oynamışlığı olan, en azından Erzurum barlarının bazılarını oynamışlığı bulunanlar olunca hem imreniyor hem de yeniden hevesleniyorum.
Acaba sıfırdan başlayabilir miyim diye.
Ama her seferinde de sadece heveslenmekle kalıyor, bir adım bile atmıyorum, atamıyorum.
***
Erzurum Barosu’nun eski başkanlarından ağabeyimiz sevgili Faruk Terzioğlu’nun geçenlerde böyle bir sohbet esnasında geçmişte bar tutmuşluğunu öğrenince ne yalan söyleyeyim, inanmadım.
Niyeyse Faruk ağabeyi ile barı aynı yere koyamıyordum.
Dün gece Faruk ağabeyi siyah beyaz bir fotoğraf atınca hem sevindim, hem de onun attığını düşündüğüm için çok utandım.
Faruk ağabeyi de bir çokları gibi geçmişte bar oynamış.
Öyle böyle değil, bir ekibin oyuncusu olarak oynamış.
Fotoğrafın çekildiği tarihe göre ben henüz 4 yaşındayım.
Faruk ağabey 25 Şubat 1967 yılında babasının memuriyeti sebebiyle bulunduğu İspir ilçesinde kurtuluş töreninde tuttuğu barın fotoğrafını geçmiş.
Ne başınızı ağırtayım.
Bir çoğunuz gibi naçar kaldım yine, naçar.
Benim de içimi geçiren fotoğraf ile artık Faruk ağabeyinin dadaşlık ve Erzurum üzerinde konuşması gereken adamlardan biri olduğuna kanaat getirdim.
Sözde değil, özde Erzurumluymuş, bunu anladım.
Bu benim son kararımdır.
TUTTUĞUM BABA SÖZLER : Bazı insanları sebepsiz seversin, bazılarına bin sebep arar, yine sevemezsin. (Neyzen Tevfik)
DUVARIN DİLİ : Kalitesiz olmak ayrı, ucuz olmak ayrı. Sen bedavasın!
