Vedat REFAYELİ

Özellikle yaşı 20’nin üzerinde olan Erzurumlular arasında sanırım ‘Metre Muhlis’ ismini duymayan yoktur. Kabadayılığı ile ün salmış ve yıllar önce Bursa’ya göç eylemiş Erzurumlu işadamı Muhlis Uçan, kentte isim ve iz bırakanlardan biridir. Benim de tanışıklığımın ve Pelit Meydanındaki işyerinde birkaç defa görüşmüşlüğüm olan Metre Muhlis, halen Bursa’da ikamet ediyor ve bir çokları gibi döneceğe de benzemiyor.

Özellikle mütevaziliği, merhametliği ve mertliği ile gönlümüze girmiş bir ağabeydir de. Zaman zaman dost sohbetlerinde konu Muhsin ağabeye geldiği zaman acaba metre lakabını nereden aldığını konuşur dururuz. Tiyatrocu arkadaşım Murat Balkuş sayesinde artık bu merakımızı gidermiş durumdayız.

Bursa’da Metre Muhlis’i işlettiği kafe restaurantta ziyaret eden Balkuş’a Muhlis Uçan, o lakabı nereden aldığı konusundaki soruya şu cevabı vermiş: ''Gençliğimde pazularım güçlü olsun diye demircinin yanında çalışıyordum. Çünkü o zamanlar Erzurum’da güçlü olman lazımdı. Bu güçde mutlaka kaba güce dayanırdı. Ya dayak yiyeceksin ya da atacaksın. Bunun ortası yoktu. Ben de hem spor olsun hem de pazularım güçlensin diye demircide demir döverdim. Çok sevdiğim bir ustam vardı. Bir gün birisi gelip ona hakaret ederek konuşunca, ben de adama bir tane vurdum. Adamın ayakları yerden kesildi, biraz uçtu diyelim. Ama tabi bizim millet abartmayı sever. Biri dedi beş metre uçtu, biri dedi 8 metre uçtu! Sonra lakabımız kaldı Metre Muhlis. Önceleri bozulurdum bu lakaba. Mahallebaşında yürürken arkamdan Metre Muhlis diye bağırırdılar. Kızardım, köpürürdüm.. Sonra alıştım, hatta hoşuma gitti. Demezlerse bozulmaya başladım. İşte bizim Metre lakabı böyle başladı.''