EYOF bitti ama biz de bittik! Günlerdir EYOF ile yatıp EYOF ile kalkıyorduk. İnanılmaz bir enerji ve de özgüvenimiz vardı. Sadece EYOF’a katılmak değil, böylesine bir organizasyondan illa ki madalya ile de ayrılmamız gerekiyordu. 2011 Kış Oyunlarında böyle bir beklentimiz yoktu oysa. Ama EYOF’da istiyorduk bunu. Kolay mıydı, çok da kolay değildi. Çünkü böylesine bir organizasyonda o yaş gruplarında dünyanın en iyileriydi rakipler. Mal kendini gösteriyordu zaten. Aras akıyor, göz bakıyordu. Sürat pateninde hemen hemen bay, bayan bütün yarışları izleyen biri olarak aradaki kalite farkı barizdi. Bu sadece sürat pateninde değil, artistik patende de bu bariz ortadaydı. Ama işin içinde Hazar vardı. Ve o Hazar’dan en baştan beri umudumuz hep vardı. Bakan Kılıç’ın EYOF’un açılışında Türkiye adına o’nun bayrağı taşımasını istemesi de bu sporcumuzun önemini ortaya koyuyordu.
***
Esasında ben Artistik Patende de ülkemizi temsil eden sevgili yavrumuz Başar’ı başarılı buluyorum. Başar onca başarılı sporcunun arasında dördüncü olarak madalya alamadı ama gönlümüzde taht kurdu. Ne yazık ki düşme hakkını çok kullanınca ilk 3 şansını da kaybetti! Nihayetinde işin bir gerçeği vardı ki illa da bir madalya! O da oldu şükürler olsun, emekler boşa çıkmadı. Hazar’ın aldığı o gümüş madalya bize altın gibi geldi. İnanıyorum ki Erzurum İl temsilcisi olmaktan onur duyduğum Türkiye Buz Pateni Federasyonumuz bundan sonra biraz daha işine motive olur ve bizi gümüşle yetindirmez. Herkese bu gümüş inanılmaz motivsyon sağladı. Bunu o madalya geldiği andan itibaren gördük. Federasyon Başkanımız Ahmet Hamdi Gürbüz hepimizden çok heyecanlıydı. Galiba o madalyayı bizden çok o istiyordu. Öyle de oldu. Bundan sonrasını tahmin edebiliyorum. Sadece biraz beklemek gerekiyor.
***
Türkiye’ye bu gururu yaşatan Hazar’ın aldığı bu madalyayı ben önceki gün gece rüyamda görmüştüm. Rüyamı da yarış başlamadan önce hem federasyon görevlilerine ve hem de Hazar’a söyledim. ‘’İkinci olacaksın Hazar, gümüş getireceksin. Rüyasını gördüm’’ dediğimde, güldü. İnanıyorum ki o esnada da çıkacağı o final yarışına motive oluyordu. Belki de benim ne dediğimi bile duymuyordu. Gerçekten de öyle oldu, rüyam gerçek oldu, Hazar ikinci oldu. Kafile başkanı olarak milli takımımızla gittiğimiz Slovakya ve Macaristan’da madalya almışlığımız oldu ama buradaki bu madalya çok daha anlamlı oldu. O açıdan Hazar çok iyi bir iş yaptı, çook!
***
Bu arada şu notu da yazıp aranızdan ayrılayım istiyorum. Kimse boşuna güzel cümleler filan kurmaya çalışmasın, kabul etsin. EYOF’un açılışı iyi olmadı. İyi değildi. Ama gözlemim o ki açılış sonrası tüm organizasyon harikaydı. Organizasyonun iyi olduğunu dün Gençlik Hizmetleri ve Spor İl Müdürü Fuat Taşkesenligil’e de söyledim, hem kendisine hem de emeği geçenlere teşekkür ettim. Bir-iki ufak eksikliğin dışında ne bileyim, on numara bir iş çıktı. İki üç madalya ile bir EYOF’u geride bırakırken inanıyorum ki bundan sonraki organizasyonlarda her konuda çıta daha da yüksek olacaktır.
O madalyaya o kadar çok ihtiyacımız vardı ki Buz Pateni Federasyonu Genel Sekreteri Başak Derbent hayatında ilk defa soyunma odasına geldi ve Hazar’dan madalya talep etti! Hazar, heyecanından neredeyse kalp krizi geçirecek duruma gelen Başak Derbent’e o madalyanın sözünü verirken, ben de o anı bir selfi ile ölümsüzleştirdim.
