Vedat REFAYELİ

İlk sokağa çıkma yasağı ile henüz lise talebesi iken tanışmıştım.

Anarşik olaylar sebebiyle TSK’nın ülke yönetimine el koyduğu 12 Eylül 1980 tarihinde doğduğum Pasinler’deydim.

Bir sabah kalktığımızda sokağın başında iki askeri gördüğümde karşılaşmıştım o ilk yasak kararıyla.

Kıpır kıpır, yerinde duramayan gençlerdendim.

Asker ısrarla evde kalmamızı, dışarı çıkmamamızı istiyordu.

Ancak.

Evde kalmak nereye kadardı.

Öğlene kadar sabredebildim ancak.

Sonrası okuldan ya da mahalleden arkadaşlarımla buluştum, soluğu içkalenin içindeki top sahasında aldım.

Sonrasında üç-dört askerdi, bizi yakalayıp ana yola indiren, sonrasında askere ait o dönemlerde genelde çöp taşınan kapalı kasa cemseye bindiren.

Hem de 20 yaş altı genç muamelesinden filan değil.

Ciddi ciddi 12 Eylül ihtilaline karşı çıkan adamlar muamelesi yapılıyor, bir şekilde yaptığımız ihlalin cezasını çekmeye götürülüyorduk.

Daha önce de bir yazıda bahsetmiştim.

Bindirildiğimiz cemsenin komutanı bizim lisede Milli Güvenlik dersine öğretmen olarak giren yüzbaşıydı ve tanıdı da olası nezaret günlerinden kurtulabilmiştik..

Şimdilerde İstanbul’da ikamet eden bankacı emeklisi arkadaşım Fikri Sel’in gönderdiği bu siyah beyaz fotoğraftır beni o günlere götüren.

Tabi her yerde olduğu gibi Pasinler’de de o sokağa çıkma yasağına tam riayet edilmişti, bizim gibi istisnalar hariç!