Kovit illetine yakalanan bir yakınımız daha hayata veda etti.

Abdullah Sekmen, benim de yakından tanıdığım vazife aşkı olan bir belediye çalışanıydı.

1970’li yılların ortalarında girdiği Erzurum Belediyesi’nin çeşitli kademelerinde görev almış, en son 2 yıl önce 65 yaş zorunluluğundan emekli olmuştu.

Evlendirme memurluğu dahil bir çok birimde çalışan, en son da Strateji Müdürü iken emekli olan Abdullah Sekmen, çalışkanlığının yanısıra saygın bir kişiliği ile de tanınıyordu.

En yakın çalışma arkadaşları onu anlatırken, ‘’İşine çok titizdi. Çalışmayı sever, kaytarmayı asla aklına getirmezdi. İlk işe gelen o olur, son çıkan da yine o olurdu. Kravatsız bir gün dahi onu gören olamaz. Devletin malını sürekli korur, akçeli bir iş ile bir gün dahi anılmamıştır.’’ Dediler ki, ben de bu dediklerine yüzde yüz katılırım.

Çünkü ben de en az onlar kadar tanırdım Abdullah ağabeyi. 44 yıl belediyede hizmette bulunan kıymetli bir personeldi.

Mehmet Sekmen başkanla bir akrabalığı yoktu, sadece soyisim benzerliği vardı.

Emekli olduğunda da en eski çalışan belediyeci olarak bu köşede haberine yer vermiştim.

Evliydi ama çocuğu yoktu.

İki aşısını da olmuştu.

Son bir hafta içerisinde yakalanmıştı kovite ve entübe halde girdiği hastaneden cenazesi çıktı.

Kendisine Allah’tan rahmet, ailesine, yakınlarına ve çalışma arkadaşlarına da başsağlığı diliyorum.

Biz senden razıydık, sen de bize hakkını helal et ağabey!