Karanlıkları delip, güneşler gibi doğdun.
Zulmün karanlığını, mahşere kadar boğdun,
Elçi olup Allah’a, şerleri bir bir kovdun.
Köleliğe düşmanım, ama sana olurum.
Seni Elçi yapana, bunun için şükürler.
Kur’an yüceliğine, bir mucizedir derler.
İnandık biz Kur’ana, hak bileni severler.
Köleliğe düşmanım, ama sana olurum.
Yetimdin öksüz oldun, ama sen hep büyüktün,
Dünyada her mesleği, doğrulukla yürüttün.
Emin Muhammed oldun, sahteliği kuruttun.
Köleliğe düşmanım, ama sana olurum.
Sen büyük komutansın, keşke askerin olsam.
Barışta bir meleksin, dizinde şehit kalsam.
Mekke’nin dağlarında, sana canımı sunsam.
Köleliğe düşmanım, ama sana olurum:
Itri’nin Salavatı, dilimden hiç düşmüyor,
Tekbir’in kutsal sesi, içimden hiç gitmiyor.
Selam Kapısı derler, gözyaşlarım bitmiyor.
Köleliğe düşmanım, ama sana olurum.
Dünyadaki gülleri, kabrine dikeceğim.
Kıble yönünde durup, gözyaşı dökeceğim.
Seni Elçi yapana, bir kurban keseceğim,
Köleliğe düşmanım, ama sana olurum.
Nebi kimliğin ile, bizim ile yürürsün,
Elçi kimliğin ile, bize vahiy bulursun,
Sen ki tüm insanlara, sonsuz güven verirsin,
Köleliğe düşmanım, ama sana olurum.
Hira yokuşlarını, rüzgar gibi çıkarım,
Senin ruhundan içip, mucizene bakarım,
Uçarım Medine’ye, Mescidinde yatarım,
Köleliğe düşmanım, ama sana olurum.
Allah’ın Kabe’sine, bin kere yüz sürerim.
Orada seni anar, gözlerimi silerim.
Salavatla inleyip, O evine giderim.
Köleliğe düşmanım, ama sana olurum.
Veda ettiğin zaman, hutbeni okumuşsun,
Arafat tepesinde, bu din tamam demişsin,
Kutsal ilkelerinin, hepsini söylemişsin.
Köleliğe düşmanım, ama sana olurum.
Kur’anın mirasıdır, bize şifa demişsin.
İnsanlığa iyilik, akıl-izan vermişsin.
Ahlakı ahlaklıyı, sonsuza dek sevmişsin.
Köleliğe düşmanım, ama sana olurum
Muhammed Mustafadır, senin güzel adların.
Bu isimler edeptir, Müslüman evlatların,
Sonsuz bir değersin sen, bilen tüm insanların.
Köleliğe düşmanım, ama sana olurum.