Feridun Andaç, Erzurum’lu değerli kültür adamlarımızdandır.
Bugün ‘Türk edebiyatının yaşayan değerlerinden’ biri olarak kabul gören bu usta yazar, deneme ve öyküleri ile haklı bir yerde olmakla beraber, aldığı sayısız ödüller ile de adından sıkça sözettirmektedir.
Hemşehrilerinin daha çok farklı okumalara açık bir kent kitabı olan ‘Bir Kentin Solgun Yüzü Erzurum’ eseri ile yakından tanıdığı Andaç, benim de tanışmaktan mutluluk ve de gurur duyduğum kalem erbaplarındandır.
Türkan Şoray kitabını da okumuş biri olarak hemşehrim, ağabeyim Feridun Andaç, yazar Vedat Günyol’un anısına düzenlenen yarışmada ‘’Üstümüzdeki gül yaprağı’’ başlıklı deneme yazısı ile birinci olmuş, bir kez daha bizi gururlandırmıştı.
Dikkatli okuyucular illa ki anımsayacaklardır.
Daha önceki bir yazımda bu köşede bu konuya yer vermiştim.
Şimdi o Andaç, Paris’i yazıyor.
Paris’i yazan çoktur ama sanırım ilk defa Doğu’nun Paris’i olarak anılan Erzurum’dan çıkan bir yazar Paris’i kaleme almış oluyor.
Bu defa ‘Paris Bir Yalnızlıktır’ kitabı ile okuyucularının karşısına çıkan Andaç, izlenim, gözlem ve yansımalardan oluşan bu sükseli eserinde şehirlerin kendilerini ele verişlerindeki farklılığa değiniyor.
‘Eksik Parça Yayınları’ndan çıkan bu kitabında Paris’i önce şairlerin şiirlerinden tanıtıyor.
Sayısız ödülün de sahibi olan Feridun Andaç üstadı bu kez daha bu kıymetli çalışmasından ötürü tebrik ediyor, ona ‘’takipteyiz’’ diyor, selamlar yolluyorum.
TUTTUĞUM BABA SÖZLER : Vatanlarını yaşanmaz bulanlar, vatanlarını yaşanmazlaştıranlardır! (Cemil Meriç)
DUVARIN DİLİ : Türk Eğitim sisteminde iki eksik var. 1: Eğitim 2: Sistem!
