Hayatın zor olduğunu söyleriz, gerçekten de hayat çok zordur! Belki bazılarımız için çok daha zordur! Zor olduğunu bildiğimiz hayatı her şeye rağmen çok severiz!
Hayatı kolaylaştırmak konusunu ikiye ayıralım; kendimiz için, başkaları için!
Başkalarına kolaylaştırdığımız hayatın kendimiz için de kolaylaşacağına inanırım.
Hayatı kolaylaştırmanın ilk basamağı saygılı olmak!
Nezaket hayatın ışık kaynağı!
Elmastan yapılmış maymuncuk; saygı ve çok zor ayrı tanımlarını yapabileceğim; nezaket!
Güler yüzlü olmak bir referanstır, nazik ve saygılı olmak da öyle!
İnsanları karşı karşıya getiren belli başlı konular vardır; siyaset, din, (dinlerin savunuculuğunu üstlendiğini sanan kişiler bir de kendi içlerinde tartışmalara sahne olurlar) ve ekonomi yani menfaat!
Cemil Meriç, Hintli bilgelerden söz ederken; bilgin olabilmek için gökkuşağının bütün renklerini saygı ile kucaklamayı esas aldıklarını söyler! (Yeni Bir Dünyanın Eşiğinde)
Karşı tarafın senin gibi düşünmediği zaman hakaret etmeyi değil, dinlemeyi ve düşünmeği ve düşünceye saygıyı esas alan akım; nezaket okuludur!
Saygı ve nezaket aslında irfan okulunun mezunlarının hareketlerinde ve tavırlarında gizlidir!
İrfan, ekonomisi yüksek olanlarda, çok üst tahsillerde yetişen bir çiçek değil elbet! Böyle bir çiçeğin suyu felsefe, sosyoloji ve psikiyatri gibi üst bilimlerdendir ve bu yüksek konuları anlamaya çalışan kişilerdeki irfanın gelişmesine sebep olur!
Dünya klasikleri diye hayata ve düşüncelerimize yön veren kitapların değeri; sosyoloji, psikiyatri ve felsefe içermesindendir! Dünya klasikleri; bilgiyi, nezaketi, saygıyı, dürüstlüğü, adaleti ne kadar yükseltmişlerdir.
Cemil Meriç’in edebiyatın peygamberi dediği Balzac, Vadideki Zambak’ta nezaketi, psikiyatriyi, bilgiyi, adaleti, dürüst olmayı adeta gergefte altın iplikle çiçekleri işler gibi işler; sanat yapar! Bir İdam Mahkûmunun Son Günü’nde Victor Hugo; biraz sonra boynunu vuracağı bir suçlunun saçlarının arkasını işi için keserken, makasın ucu mahkûmun ensesine deyip suçlunun canı yanınca, cellât suçludan özür diler! Bu nezakettir, insana ve işine saygıdır!
Saygı iki ayrı ana başlıktan oluşur!
Birincisi insanın kendisine saygısı, ikincisi karşında gördüğün canlı cansız her varlığa saygı duymak!
Ve burada kural; kendine saygı duymuyorsan; hiçbir şeye layık değilsin demektir!
Toplumların bir ve bütün olabilmelerinin altında yatan sır; karşılıklı saygı ve nezaket anlayışıdır!
Konuşmak iletişim bilgileri dâhilinde; irfan ve saygı ile gerçekleşir! Kin ve nefret ise bunun zıddıyla mümkündür!
