Vedat REFAYELİ

İyi dostlar yıldızlar gibidir. Her zaman göremezsin ama orada olduklarını bilirsin diye güzel bir söz vardır. Buz söz özellikle Sertaç Erciş’de muaazzam anlam bulmaktadır, daha bir güzel durmaktadır.

Gökteki yıldız gibidir Sertaç hoca. Dosttur, adamdır.. Bir süre önce geçirdiği bir kalp rahatsızlığı sonrasında uzun süre yoğun bakımda kalan ve epey sonra sağlığı yerine kavuşarak rabbimin sevenlerine bağışladığı Sertaç hoca, görev yaptığı BESYO’da derslere giremiyordu ama bu defa hastanede ders vermekle meşguldü! Sosyal hayatta sadece para biriktirmek değil, insan biriktirmenin de önemini gösterdi ve dost, düşman herkese öğretti. Yoğun bakımdayken onu tanıyıp da üzülmeyen olmadı.

Sosyal medya gün boyu onu konuştu, dualar hep onun içindi. Tabiri caizse doktorlar başta olmak üzere bir Erzurum, onun iyileşmesi ve yeniden aramıza dönmesi için seferber olmuştu. Ve sonunda başta ailesi olmak üzere o ana kadar ‘yarı ölü’ olan tüm yakınları ve sevenleri onunla birlikte yeniden yaşadı ve hayata tutundu. Geçen gün onu gördüm. O bir çoğumuzun başının belası sigarayı da bırakmış ki, abartmıyorum, en az bir 20 yıl gençleşmiş. Sağlığına kavuşmuş olmaktan dolayı son derece mutluydu.

Mutluluğu gözlerinden okunuyordu.. En çok da onca seveninin olduğunu gördüğüne seviniyordu. İster istemez gururluydu. Hatta Erzincanlı kardiyolog ağabeyimiz Prof.Dr.Hüseyin Şenocak, ona gösterilen ilgi karşısında şaşırmış ve ‘’ Yav Sertaç, 25 yıldır ben bu hastanedeyim, ben hasta birinin ilk defa bu kadar üzerine düşüldüğüne şahit oluyorum’’ demiş. Duygulandığı o anekdotu anlatırken, gözlerinin buğulandığını hissettim. Muhteşem, para ile satın alınamayacak güzel bir şey bu.

Herkese de sanırım nasip olmaz bu sevgi. Allahımdan razı olsun, Sertaç hocamızı yeniden aramızda görmek inanılmaz güzel bir şey.