Yeni yıla giriyoruz, kutlamalar, dini fetvalar ortalıkta gırla gidiyor. Slogan; yabancılara benzemeyin (diğer dinlere sahip insanlar kastediliyor). Ben kimi ne ile etiketlediğinizle ilgilenmesem de bazı noktalarda yabancılara benzeyelim bence!
Mesela, adalet konusunda benzeyelim; ne olur; belki de her şeyin düzelmesinin ilk basamağı adaletli olmaktır! Mesela başka dine mensup olup benzemek istemediğiniz adamların kendi cebinden öğle yemeği yiyen yöneticileri var ya; onlara benzeyelim. Beyaz Saray’da olduğu gibi elbiselerinin temizleme parasını cebinden ödeyen yöneticiler mesela; niye benzemeyelim? Seyahatlerine kendi cebinden tarifeli uçaklarla giden yöneticilerimiz olsa ne güzel olurdu!
Beytülmal denilen milletin ortak malı; milletin kararlarıyla harcanır; milletin razı olacağı işler için kanunlarla harcanır! Bunun dışında kalanlar doğru değildir.
Yılbaşında içki, kumar, zinadan uzak durarak kutlamanın ne mahsuru olabilir ki? İçenin zararı, riski kendisine değil mi? Bana ne? Kimse bizim gibi olsun, benim gibi düşünsün, davransın diye istemedikten, dayatmadıktan sonra bir sıkıntı olmaz elbette! Zaten eğlenmek için bir fırsat, eşi dostu aramak, kutlamak insanlara değerli olduklarını hissettirmenin yanında hal hatır sorup gönül almak için ve hatta küslerin barışmaları için de bir fırsat olarak görüyorum.
Yunan televizyonunda sanatçılarından Türkçe şarkılar dinliyorum. Bize benziyorlar! Eğleniyorlar, niye birlikte eğlenmeyelim? “Artık sevmeyeceğim”, Leylim Ley (Zülfü Ömer Livaneli) şarkısını, ne güzel söylüyorlar. Niye birbirimize iyi niyetler iletmeyelim? Belki de Yunanlılarla daha çok komşu olabilir, komşuluk edebilirdik; alfabelerimiz ayrı, yazışma imkânımız yok! İngiliz, Alman, Fransız bir tanınmış kişiye bir ileti gönderiyorsunuz, bazen cevap geliyor ama Yunanlı ile böyle bir şansınız olmuyor.
Birbirimizin vatanında ideal büyümeden, birbirimizin düşmanlarını beslemeden ne güzel komşu oluruz. Niçin savaşalım, neyin uğruna?
Demem o ki; dinimize Kuran dışında birçok haram eklemişiz, Kuranla sabit haramları her gün peynir ekmek gibi tüketiyoruz.
Oysa mutluluk barışla, barış ancak adaletle, insanları sevmekle, insanlar için en iyisini istemekle mümkün olabilir.
Çocuklar, evlatlar, torunlar, insanlar ölmesin, öldürülmesin; iyi beslensin, iyi eğitim alsın, çok mutlu olsun. Dünyanın amacı da bu olmalı!
Yeni yılda dünyada barış, hepimiz için sağlıklı mutlu yeni yıllara kavuşmak ve hepimiz için en iyisini umuyorum, dua ediyorum!
