Ey Sevgili Gel Aşka
Dünyayı değiştiremedim, dünyamı değiştirdim... Gördüm ki ne dereler durur, ne fırtınalara karşı konulur.
Kuşlar uçar, çiçek açar, ben neresindeyim bu döngünün? Dünyayı değiştiremedim, dünyamı değiştirdim.. Böylesi de iyi oldu... Hatta daha iyi oldu. Hayata daha pozitif bakabiliyorum. Tüm olumsuzluklara rağmen bu pozitifliği sürdürmeye çalışıyorum. Geçmişin pişmanlığı var... Sakın yanlış anlama beni. İnan sen değilsin pişmanlığım. Belki yaşananlar... Belki kırılan kalpler... Hani ilk gün vardı ya? İşte öyle olsaydı… Üzmeseydim, üzmeseydin, üzülmeseydik… Hayat hep şiir tadında olsaydı... Olmuyormuş... Öyle ya.... Bazen zemheride kalır insan... Bazen yağmurda ıslanır... Bazen boran olur, kar olur...
Her şeye rağmen, çok yıpranmış gibi görünsek de, yıpranmış değiliz inan. Aşk yıpranmaz... Yıpratmaz âşıksan eğer aşk seni… İnanıyorsan, hatta biliyorsan mutluluk ellerimizde… Mutluluk gözlerimizin gülüşünde… Biliyorsan; benim gibi inanmışsan, yeniden doğmuşsan aşka; hasretin siyahı, kaplamışsa beyaz defterlerini, gel aşka…
İnandım, inan bana… Mevsimim değişti… Sen de gel mevsimime… İklimimiz ‘aşk’ olsun.
Uzat ellerini, saçlarımı okşa, ver gülüşünü gözlerime, gel aşka… Zaman da aşk olsun, türkü de, şiir de, şarkılar da, gülüşler de "aşk" olsun... Kuşlar aşka uçsun, yağmurlar aşka yağsın, gözlerimiz aşka baksın...
Gülüşünü ver aşka, iklimimiz aşk olsun...