Çatıdan sarkan buzdan ölüm olunca anımsadım..

Dünyada herhalde bir bizde var!

Yıllar önce muhabir olarak çalıştığım gazete ve ajanslarda sıklıkla yaptığım haberlerden biri de çatılardan sarkan buzlar ile ilgiliydi.

Tabii ki kış aylarında sıkça yaptığım ve gazetemizde de hep manşetlerde yeralan buz olayından dolayı hastanelerin ortopedi servisleri yakın takibimizde olurdu.

O kadar ki, hastanelerin Ortopedi servis doktor ve çalışanları ile adeta etle tırnak gibiydik.

Sadece ben mi?

Elbette hayır.

Diğer muhabir arkadaşlarımın da haber heybesinde çatılardan sarkan buzlardan dolayı ölümlü ya da yaralamalı haberler olurdu.

Anne ve babalar, özellikle çocuklarına evden çıktıklarında kesinlikle saçakların altından geçmemelerini salık verir, gün boyu hem kendilerinin hem de çocuklarının veya aile efratlarının başına bir şey gelir diye kan süzerlerdi.

Çünkü Erzurum’da yaşayan olarak bizler sadece fay hattının yerde değil, havada da olduğunu bilir, ona göre tedbirli davranmak zorunda kalırdık.

***

Yıllar geçmiş, halen daha Erzurum’da çatılardan sarkan buzları yazıyor, çiziyor durumdayız.

Geçtiğimiz günlerde hayatını kaybeden merhum güvenlik görevlisi de işte zaman zaman bu sütunlarda da dile getirdiğimiz çatılardan sarkan devasa boyutlara ulaşan buzlar yüzünden bugün aramızda yok.

Yıllar geçmiş olmasına, gerekli talimatlar ve yönetmelikler de bulunmasına rağmen çatılar sarkan buzlara imkan veriyor ve canlar gidiyor.

Düşünüyorum da herhalde dünyada çatılardan sarkan buzlardan ölüm olayları bir Erzurum’da oluyor.

Sanmam ki ağır kış şartlarının hüküm sürdüğü diğer ülke ve şehirlerde olsun.

Kahramanmaraş merkezli depremden sonra artık herşeyin eskisi gibi olmamasına gayret göstereceğine inandığım özellikle belediyelerin bu konu karşısında da duyarlı olacağını sanıyorum.

Kim bu konuda yetkili ve de etkiliyse lütfen bu tehlike arzeden bu buz olayına bir son versin.

Bu benim son kararımdır!

TUTTUĞUM BABA SÖZLER: İnsanı farklı yapan affettikleri, güçlü yapan, sabrettikleri, kendisi yapan, vazgeçtikleridir! (La Edri) (Polonya atasözü)

DUVARIN DİLİ : İki yüzlü insanları gördükçe, yalnızlığı alnından öpesim geliyor!