Ateş açtı çiçekler hüzün maviye döndü
Suların ışıklarla cilveleştiği gündü.
Sancılı bir gecenin öksüz bir sabahında
Saatler yelkovanın çile dolu ahında
Davetsiz ankebutlar hiç uyutmuyor artık
Yırtılan göz bebeğim yama tutmuyor artık
Sanki hüzün kumaşım kirpiğime dikilmiş
Sarı hazan çiçeği üzerime ekilmiş
Hiçsizliğin koynunda açılırken gözlerim
Hoyratca bir iklimde can çekişir güzlerim
Zulmete uryan ruhum,ziyadan göğe erdi
Ayağımın altında sanki sarsılan yerdi
Nefsimin girdabında yokluklara düşeli
Huzursuzum genlerim sanki mayın döşeli
Gözümden yaşlar değil bir feryad dökülüyor
Tenimden lime lime etlerim sökülüyor
Afakta kaybolurken son gemi de batıyor
İrtihal olmuş beden bir kabirde yatıyor
İlahi bir bestenin eşliğindedir ruhum
Yoluna baş koydukça coşmaktadır gürûhum
MELTEM ÇİLOĞLU
München 12.04.2011
