Eski adamlar derler ki; ‘’Türk’ün Türk’ten başka dostu yoktur’’. Son yıllarda yaşanan gelişmeler bu sözün haklılığını defalarca ortaya koydu. Hele hele geride kalan şu bir buçuk aylık süre içerisinde dostu-düşmanı bir kez daha milletçe görmüş olduk. Meğerse, koskocaman şu dünyada ümmetin umudu, son kale Türkiye’m, yapayalnızmış..!

30 yılı aşkın zamandan beridir terör illetiyle uğraşan Türkiye, son bir buçuk aydır bataklığı kurutmak için Suriye topraklarında anarşistlere aman vermiyor. Millet olarak, devletimizin, ordumuzun arkasındayız. Nasıl olmayalım ki..! Binlerce insanımızı bu yolda kaybettik. Yüzlerce fidanımızı uğurladık, yüzlerce Ananın, binlerce gelinin hayalleri yarım kaldı, gözyaşları durmaksızın akar oldu. Kaldı ki, bizim törelerimizde ‘’Ordu sefere çıkınca, bütün tartışmalar biter’’. Ama ne münasebet...! Bizim analarımızın ağlaması dostlarımızın umurunda mı..?

Dünyanın eksenleri etrafında döndüğünü sanan bunak Avrupa birliği ülkeleri bir taraftan, dünyanın jandarması olduğunu sanan girdiği her yere acı, kan, gözyaşı bırakan ikiyüzlü ABD ve teröre adeta yataklık yapan onlarca dost (!) ülke… Küçük bir bomba patladığında öd’leri kopan, hep bir araya gelen dünya devletleri, mesele Türkiye olunca üç maymunu oynayan ülkeler… Türk dostları (!) kimileri teröre maddi destek verirken, kimileri resmen kucak açmakta bir sakınca görmüyor. Sonra da çıkıp demokrasiden, barıştan, insan haklarından dem vurmazlar mı..? Kafası kendine kafalık etmeyen bir başkası terörist başını serbest bırakarak, dostluğunu dünya aleme gösterirken, bir başkası her yıl bıkıp usanmadan ısıtıp ısıtıp kankalarını da yanına alarak önümüze Ermeni mezalimi mevzusunu getirmez mi?

Bizde dost biter mi? Bitmez elbet… Aynı çeşmeden su içip, aynı sofrada ekmeğimizi böldüğümüz ama ülke yansa ateşinde keyifle ısınacak tayfayı unutmak olur mu? Hani şu, okumuş ama cahil kalmayı kendilerine ilke edinmiş, topçu, popçu, siyasetçi, yazar, çizer takımı. Dostluklarına doyum olmayacak boş tenekeler. Buhranlı günlerde ortaya çıkıp, ülkelerini yerden yere vuran vatan düşmanları…

Kısacası, üç tarafı denizlerle dört tarafı düşmanlarla dolu dünyanın incisi Türkiye’m de ne dost (!) biter ne de hain. Demem o ki, bizim tek dostumuz yüce yaradan.

O halde, milletçe hep bir ağızdan tek dostumuzdan niyazımız o dur ki,

‘’Allah hepinizin belasını versin’’ iyi mi..!