Kış günlerinin ayazlı zamanından geçen Erzurum’un buz tutmuş kaldırımlarında ürkek adımlarla yürürken, saçaklardan düşüp parçalanarak dağılmış sarkıtların her parçacığını bir elmas tanesine benzeterek gülümsüyorsanız, işte o zaman bu şehrin güzelliğini gördünüz demektir.

Yerkürenin neresinde olursa olsun, o coğrafyanın insanları doğanın kendilerine sunduğu ana malzemeyi kullanarak bulundukları mekâna uygun etkinliklerle hayata ve o yere bir anlam katarlar.

Erzurum’da 25. Üniversitelerarası Kış Oyunları’nın 10.yıl dönümünü geride bıraktık. Bu yıl dönümü, dünya için bir detaydır; ama Erzurum için altı kalın çizgilerle çizilerek pekiştirilmeliydi…

Bu pandemi belasıyla uğraşırken o günü, o günün ortaya koyduğu vizyonu da misyonu da unuttuk...

Erzurum’da 10 yıl önce yapılan en kapsamlı salonumuzda şimdi buzlar eritilerek başka etkinlikler yapılıyor!

Çocukluk yıllarımda kâh köyümde, kâh Erzurum sokaklarında gözüm gibi baktığım kızağımla çocuk keyfi yaparken, üzerinde kaydığım bu beyazlığın günün birinde altına dönüşeceğini düşünmüştüm, dersem elbette yalanın okkalısını kantara koymuş olurum. Ancak o zamanlar bile kar karakteri ile büyüyen biz buz çocukların, yakacak parasını düşünmeden bu beyazlığı sevmediğimizi kim söyleyebilir ki!

Kaç çocuk sıcak yatağında yatarken, gündüz yaptığı kardan adamın gece ayazında üşüdüğünü düşünmemiştir acaba!..

Çocukların safça ve hesapsızca sevdiği bir şey kötü olabilir mi hiç!


Kış mevsiminde dağlarında ve sokaklarında kar bekleyen Erzurumlu vakti geldiğinde eğer yerde iki karış kar görmezse huzursuz olur. Yetişkinler pek hayra saymaz karsız geçen mevsimi. Korkar, havalar değişirse adamlığımız da değişir, diye. Çünkü, kar karakterini almıştır bu coğrafyanın insanları, öfkesi de, sitemi de, küskünlüğü de kar gibidir... Buz kadar keskin olsa da bu duyguları, zamanla erir ve yerini değişmeyen sevgiye bırakır.

Ne olur yani; bu kent adına sorumluluk alanlarda görevlerini çocukların o safça ve hesapsızca sevgisi gibi yerine getirse, kar karakterinde yaşasa…

Sabah kar kokusuyla sokağa çıkmak ve birkaç çocuğun üşenmeden yaptığı kardan adamla selamlaşmak güzel şey!

Ve güzel şey be kardeşim, Erzurum’da yaşamak!