Ey vah!! Eve kapandık, dedim; yine müthiş üzüldüm.
Bu salgın günlerinde hapsolmuşum, düşündüm.
O an çok çalıştığım meşgul günlere döndüm,
Anladım o sıralar gülü sevememişim.
Şimdi zamanı bulup, sevdalara yöneldim,
Gönül ışınlarımı gözlerine gönderdim
Sevdanın ateşiyle dünyaları dönderdim.
Bu yalancı dünyada gamsız gün görmemişim.
Bu minnacık belanın kâbusuna saplandık
Korktuk zalim şeytandan, evimize saklandık.
Böyle ceza olmazmış, umarım ki aklandık.
Savaşa akıl gerek, bir daha anlamışım.
Bu yılki kederlere dayanmayı sürdürdüm,
Bütün kötü düşleri denizlere gömdürdüm,
Alt edip Koronayı, sevgi köşkü kurdurdum,
Evimi çok sevmeyi biraz geç öğrenmişim.
Korona mahşerini çok derinden hissettim,
Kefeni hazırlayıp, temizleyip düzelttim,
Bu küçük Azrail’i yüreğimden defettim.
Tanrım bilir elbette, korkuyu bilmemişim.
