İnsanlığın bir parçasıyım; herkesin acısı ve ağrısı benim de bir acımdır!

Sevgi mutlaka olmalı, akıl kullanılmalı, mantık ön planda tutulmalı ve bu üç mutlak değer illa nezaket ve saygı çerçevesi içinde korunmalıdır.!

Önce aileden ve daha sonra eğitim öğretim yılları içerisinde verilecek kutsal değerlere saygı duymayı (ilk kutsal varlık insan) öğrenmek; daha çok nezaketli insanların yetişmesinde ilk basamaktır!

Sevgi; insan sevgisi, ağaç sevgisi, orman, deniz, hava, dağlarımız, nehirlerimiz, denizlerimiz, hayvanlarımız bizlere kutsal emanetlerdir.

Bu kutsal emanetler ihaneti kaldıramazlar!

Biz seksen beş milyonluk dev bir aileyiz! Bunu asla ve kata unutmamalıyız!

Sonra biz dünyaya aitiz ve sekiz milyarlık dev bir aileyiz! Ortak hedefimiz dünya insanı olmaktır, olabilmektir!

Karşındaki insana din, dil, ırk, siyasi rakip gözüyle bakmaktan kurtulmak, önündeki duvarları yıkıp insan gözüyle bakmak; dünya insanı olmanın en pratik yoludur!

Önümüzdeki duvarları gördük; bir yere vardırmıyor!

Dünyayı bombalıyorsunuz; ey emperyalist ülkeler, oksijeni kalmamış, bombanın ağır kalıntılarının olduğu bir toprak parçası kimin işine yarayabilecek ki? Kan ve gözyaşı üzerine kurulu bir devletiniz sağlam temeller üzerine mi kurulmuş olacak?

Kendi dünya ve devletinin ailesine aitlik duygusu beslemeyen ey insan; radikal düşünce ve militarist ve militan, asıl anarşist davranışlarınla kime meydan okuyorsun; sadece kendine! Hem kendine hem dünyaya ihanet içindesin; niçin düşünmüyorsun, ben kime aitim ve kimin için, ne için savaşıyorum? Kazanan kim olacak? Bir insanı öldürdüğünde bütün insanlığı öldürmüş gibi oluyorsun; bu ne demek anlıyor musun?

Akıl, mantık bana diyor ki; soruları önce kendine sormalısın, ben kimim, ne yapmak istiyorum, kime yaranıyorum? Yaptıklarımın Tanrı, insanlar, devletler, hayvanlar ve doğa için ne faydası var! Taraftar kazanmak mı istiyorsun; bilim yap, insanlığa hizmet mi etmek istiyorsun; bilim yap, kendine faydalı mı olmak istiyorsun; bilim yap!

Sonra senden olanlara başka insanları, başka dinleri, başka fikirleri düşman gösterme; saygıyı ve sevgiyi öğret ve bunlar için ilk şart düşünmeyi öğren ve öğret!

Kendini dinin temsilcisi mi görüyorsan, görme; o temsilciler peygamberlerdi, temsil ettiler ve her insan gibi göçtüler, sen onların sevgisini istiyorsan ve Tanrı’nın merhametini; önce militanlığı, radikalliği bırak ve beşeriyete insan gibi davran ve “İnsanlığın bir parçasıyım; herkesin acısı ve ağrısı benim de bir acımdır” de!

Önce düşünmeği öğrenmemiz gerekiyor! Kendimize soru sorup cevaplarını bulmadan başkalarına soru sormanın bir anlamı yok!